Amına kodumu çocuğu. Götüm sikilmiş 9 saat, temizliğin ardından kendimi dışarı atıp, merdivenlerde sigaramı yakmışım, elimde kahve gecenin bir yarısı boş boş gökyüzüne bakıyorum, karşıdaki 1888 yapımı binanın altında siyah elbisesi ve topuklularıyla zarif bir kadın boşluğa çemkiriyor asabi bir şekilde, o boş karanlıktan bi ara gözlerim ufak tefek bir lavuk seçiyor, kravatı kafasına takmış, sağa sola sallanıyor, ayakta zor duruyor herif, hala sırıtıyor, birşeyler anlatmaya çalışıyor kadına. Bir süre duruyorlar, sonra arabaya doğru yürüyüp gözden kayboluyorlar.
Kahveye bakıyorum simsiyah, gökyüzü simsiyah, çöp poşetleri ilişiyor gözüme siyah. "Izdırabını sikeyim dünya" diyerek koyuyorum sigarayı ağzıma, alıyorum çöpleri elime, o lüksü düşünüyorum, 2.5 sene olmuş bi kadın eli değeli elime, adam tartışıyor bir de. Ne bileyim, bi ben olduramıyorum sanki şu hayatı.
