henüz üretilmeyendir. oysa ne iyi olurdu. o sol elle sağ ele oje sürmek ne menem bir şey hani bu derdi bizimle paylaşsanız birlikte göğüs gerip üstesinden gelsek, sonra siz eyeliner ımızı da sürseniz milim taşırıp yamultmadan. başıma taç ederim. ben evlenene kadar üretilmezse böyle bir şey ben doğurayım. sonra evlendirip gelinimin burnundan getiririm.
aga nelere anlam yükler olduk be? hani bu duyarlı, biraz sanatçı, alabildiğine masumluk peşinde koşan, hafiften farklı ama çokca kolpacı tavırlarımız neden?
aga sevgilisinin tırnağına oje sürmesine karışan elemanı eleştirirsiniz ya da översiniz falan da direk oje süren adamı romantizmin doruklarına, sevdanın baş rolüne koymanız, masal kahramanlarına benzetmeniz çok samimiyetsiz.
abi çok samiyetsizsiniz. istiyorsa kendi ojesini kendi sürsün abi. sür ya da sürme demiyoruz ki. oldu olacak kaşlarını da ben alayım amk!
yalnızca kadınlara özgü olarak bilinen, hassasiyet ve incelik gerektiren bir işi yapmanın gururunu yaşayan erkektir. hem arada bir öpücük alınca daha bir güzel yapar. *
Lezbıyen bır kızdan bahsedılıyor olabılırdır. Sayet Ikısı de kızdır baska turlusu olduguna ıhtımal vermıyorum. Hanı olur da olursa boyle bırı benı de gorsun lutfendır.
aralarındaki sevgiye sevgi, saygıya saygı, özgüvene özgüven katan erkektir. böyle bir durumun ne kötülüğü var anlamış değilim. cinsellikten bıktırıldı koca bir nesil. zebil olup gitti insanlığımız. ve insanlık.
ilişkiler artık strateji oyunları gibi. aşk ve seks ego savaşına dönmüş. tüm bunların içerisinde sevdiceğinin ayak tırnaklarına oje süren erkek bir nevi don kişottur. hayali canavarlara karşı savaşan, yüzyıllar öncesinin o fantastik kahramanı gibi.
hem bizler değil miyiz ki istediğimizi bize vermeyen bir kadını aşağılamak için tetikte bekleyen erkek cinsiyeti? bir kadının ayak tırnaklarına oje sürmenin neresi kötü ki?
sevgilerde veya evliliklerde o kutsal söz verilmez mi hani? amerikan filmlerindeki gibi, "hastalıkta ve sağlıkta, ölüm bizi ayırana dek..."
çürüdü mü içerimizdeki duygular? kokusu bu yüzden mi bu kadar berbat? insanlığımız ölüdü mü içerimizde? biz ne zaman kaybettik onurumuzu? haysiyetimizi?
çıkılan her kapıdan ilk önce sevdiceğin geçmesi bir erkeğin erkekliğinden ne götürür? oturulan her masada ilk önce kadının sandalyesi çekilip de onun oturmasına yardımcı olunduktan sonra erkeğin de kendi sandalyesine oturması onun erkekliğini ne kadar eksiltir?
hani erkektik? hani onurluyduk? başımız hep dikti? her şeye gücümüz yeterdi? daha bir kadını kendisine aşık etmeyi başaramayan erkek ne kadar güçlü olduğundan bahsedebilir ki?
daha bir kadına saygı duyup da onun saygısını kazanamayan erkek nasıl erkeliğiyle övünebilir ki?
erkeklik bir cinsel organdan ibaret değil. erkeklik, koca bir yürekten ibarettir .
