evet, bundan önceki yaşamım boyunca, ne zaman sakal traşı olmak istesem, kalbim gam ve kederle doğar, ulan şu sakal traşı bir an evvel bitsin diye düşünür ve traşın ortasında sıkılıp, neredeyse traşı bırakma noktasına gelirdim.
ama artık böyle değil hamidolar. sakal traşımı sevgilime yaptırıyorum. harikulade eğlenceli geçiyor. traş köpüğü şakaları ve masum öpücüklerle birlikte, traşım hiç bitmesin istiyorum.
eskiden, keşke köse olsaydım diye dua edecekken, şimdi iyi ki sakallarım ve bıyığım var diye şükür secdesine kapanacağım nerdeyse. vay be, ehe.
o çirkin saçlarını da 5 numara yapıp, kendisinin de "vay be hakkaten daha iyi oldu," demesini sağlayan hatunla aynı kişi olabilir. yalnız dikkat edin sonra "ulan ben baya bir şeye benzedim, iki hayatımı yaşayayım," der ve hikaye başlar.. hayır yani o kadar ikna için uğraş sonra artistliği o yapsın; sen hiç güzel ceviz gardrop görünce ağacı takdir eden gördün mü; neden herkes marangozla muhattap oluyor bunu bi düşün bence.. *
