2000'li yılların en yaygın ve favori eylemi... ve bence en güzeliydi.
o zamanlar cepten iki saat konuşmak ekonomik intihar anlamına geliyordu. zaten gençlik kontürlü hat kullandığı için buna imkanı da yoktu. kalan son bir kontürle günlerce idare edip, en derin duyguları tek bir çaldırmayla ifade edebilmek güzel bir olaydı.
Sevmek karın doyurmuyor sözünü doğrulamıştır. Evlendiniz diyelim, bir gün seversin, iki gün seversin, üçüncü gün karnın acıkır. Açlıktan herifin başının etini yersin.
aslında hemen oracıkta, azıcık bile sorgulamadan, kuytularda empati kurmadan yargılanmaması hatta yadırganmaması gereken fakirdir.
aşkı, sevgiyi karşı tarafa aktarmanın bir yahut birden fazla yolu vardır. kimi sözlerle, kimi şarkı söyleyerek, kimi sevdiği deriyi yerden yere vurarak anlatır sevgisini. her yiğidin yoğurt yiyişi farklıdır zira. (not: gazetelerin artık atasözleri ve deyimler sözlüğü vermemesine olan tepkim artarak devam etmekte. anti parantez bunu da belirtmek istedim affınıza sığınarak)
haaa şu da var ki; davasında sonuna kadar da haksız fakirdir! bu dediğimiz şey, a1018 telefonların kullanıldığı, operatör diye aryalara, aysellere sığınıldığı dönemlerdeydi. artık cevapsız çağrı mı kaldı bro? seni seviyorum demek için çağrı atan adamın ayfonla dolaşması beni ayrıca yaralıyor.
