böyle yapan insana gelen eleştirilerin nedeni, sevgilisine çok değer vermesi değil, kendinden çok değer vermesidir. bu iki şey ayrı şeydir. bırakın sevgilim için kendimden vazgeçirim masallarını. diyelim ki böyle bir şey yapsanız bile, onun adı değer, sevgi vs değildir. psikopatlıktır, gösterişliktir, görmemişliktir vsdir. ne derseniz deyin. sevgiliye sevgi o kadar basit bir şey değil. ama herkes basitleştirdikçe sevgiliyi gözünde, büyütüp saçmalanmaya başlanıyor işte.
maldır ve bu insan benimdir. ne kadar salaksın diyorum sürekli kendime ama iflah olmaz bir serseri gibiyim resmen. ağzıma tam olarak sıçıp gittiğinde de “hö” diye kalırım.
Bunu yaparsanız eğer bir zaman sonra onun yaptığı tüm hataları kafanızda küçültmeye, hatta hata olarak görmemeye başlayıp naparsa yapsın onu kabul ediyorsunuz. Sanıyorsunuz ki varlığında verdiği acı yokluğunda verdiği acıdan daha hafif ama değil işte.
