benim de dahil olduğum grup. belki de kaynağı çocukluğumdan hatırladığım, kendinden küçüklere (özelliklede yeğen ve kardeşlere) ''gülü'' diye hitap edilmesidir.
(bkz: ah be gülüm) içinde biraz sitem ve kaygı vardır. en iyisi canımdır. gülüm biraz itici gelmekte. hiç neyse (bkz: bebeğim) kadar yapmacık değildir içtendir. sevgiliye hitabın pek önemi yok fakat farkındalık her zaman önemlidir. nedense bu hitap biçimleri çok sıradanlık içermektedir.
benim. ve bu dediklerinizin hiçbiri değilim. kro diye nitelendirenlerin birçoğundan daha entellektüelim ve daha çok para kazanıyorum. ayrıca iyi bir üniversiteden mezunum.