Sevgilisi olmaklığı toplumsal bir statü olarak görmüş olup, kendisinin bu elit sınıfa dahil olamadığı için ezik hissetmesi ve üzüntüsünün de tam olarak buradan kaynaklanan insan.
Ciddi anlamda sevgili sahibi olmak, istenilen, sevilen, sevgilisi olmayanlara nazaran daha üst bir seviyede olduğunuz anlamına gelmez. Sırf toplumda böyle bir yanlış kanı var diye nice insanlar sevmedikleri kişilerle sevgili olmak zorunda kaldılar.
Sevgilinizin olmayışının sebepleri, doğru insanı beklemeniz, ya da şu aralar başka şeylerle meşgul olmanız veyahut da yalnızlığa o kadar çok alışıp bir anda hep ilgi isteyen bir insanı kaldıramayışınızdan olabilir. Her ne sebeple olursa olsun sevgili sahibi olmamak, sizin ezik olduğunuz anlamına gelmez. Üzüntünüzün sebebi buysa eğer, bu konu hakkında biraz düşünün.
Ha kör topal bile olsa birini bulduğum anda sevgilim olmasını isterim benim için problem değil, dediğiniz halde birini bulamıyorsanız üzülmeniz normal.
hep bu sosyal medya yüzünden, kullanmazsanız eğer size ya da istemsizce bilinçaltınıza iletilen anlamsız telkinlerden, dusuncelerden kurtulmus olursunuz..
sevgili dedigin nedir olursa olur olmazsa olmaz, olmasını istemek ya da istememek sacmalıktır.
ya daha önce hiç sevgilisi olmadığı için , o duyguyu merak ettiği için, ya da ayrılmadan önce sevgili ile güzel günleri aklına getirip, tabiri caizse sevgili canı çektiği üzülen insandır. üzülmesinler demeyeceğim , çünkü yine üzülecekler , ama yine de diyorum, üzülmeyin arkadaşım.
babasından annesinden sevgi görmemişse, doğru dürüst arkadaşı yoksa onu seven o zaman insan tabi ki sevgilisi olmadığına üzülür. tek sevgi kaynağı bugüne kadar sadece karşı cins olmuş insanları üzülüyor diye salak yerine koymaya gerek yok, sadece hayata eksik başlamışlardır onlar ve o boşluğu doldurmaya çalışırlar.
bulur kendine göre birini sıkmasın canını. her şeyin bir vakti var elbet olacak. kişi de bu arada kendine çeki düzen vermeli, yalnız bu çeki düzen yalnız dış görünüşte değil farkındalık adına kendini keşfetmesi adına her şey.
Genelde terk edilen insandır. ilişkisinde istediği noktaya gelemeden terk edildiği için başkalarını kıskanır ve kendi haline üzülür. Bu durumdada yeni sevgili arayışı içine girmekten kendini bir türlü alıkoyamayan "sevgilisi yok diye üzülen insan" yeni terk edilmiş olmasından ötürü kendisini bir türlü toplayıp yeniden ilişkiye girme cesaretini gösteremez.
bu arkadaşımız kendini çirkin bulup hep yalnız kalacağını düşünebilir ama böyle birşey yoktur efendim.etrafınızdakilere bir bakın sevgilisi/eşi olanların hepsi çok mu taş?bir gün siz de kafanıza göre birini bulacaksınız.önemli olan bulduktan sonra kaybetmemek.
aslında üzülmemelidir. yalnızlığı seven her şeyi de sevebilir pekâla.
--spoiler--
Boşver, bizim de aramıza girmeyiversin kavramlar.. sevgi ol, aşk ol; aitlik ekleri alma ama. En güzeli de böyle değil mi aslında? Hem her şeyin, hem de hiçbir şeyin olması, aynı anda..*
--spoiler--
murphy yasalarından, arthur schopenhauer'dan bir haber insandır. hepsinden ziyade, ayrılık acısından bir haber insandır. tamam sevgili, aşk, sevgi bunlar çok güzel şeyler ama bunun bilincinde ve olgunluğunda insan daha da özelleştirirsek kız bulmak zor. çok basite indirger insanlar bunları, bir gün seni seviyorum derler, bir gün istemiyorum derler, oysa seni seviyorum demek çok ağır bir şeydir, altyapısı olması gerekir. onu demeden önce iki tarafında birbirine karşı sonsuz güveni olması gerekir. amerika'da sırf ilk buluşmalarda seni seviyorum dendiği için ayrılır insanlar. kısaca üzülmeye gerek yok, zaten 18-25 yaş arası kızların ne istediği belli değil, onların aşkı biraz da tribüne oynamak da neyse...
