Bir erkek düşünün; sevgilisinin bakire olduğunu ve daha önce kimseyle çıkmadığını biliyor. Yani kızın ilki olduğunun bilincinde. Temiz, namuslu, güzel, çekici ve kariyer sahibi (erkeklerin tam evlenilecek kız diye tabir ettiği) bir sevgiliye sahip olmasına rağmen gözü doymuyor. Kız, hiçbir şey almadan her şeyini verdiği halde, erkek için yapmadığı fedakarlık kalmadığı halde, o erkek için herkesi karşısına almasına rağmen, erkek kıymet bilmiyor. Çok seviyor gibi görünüyor ama sürekli kızdan vermesini istiyor. Yani sevmeyi beceremeyince, sevgilisini becermeye çalışıyor. Sevgilisi kabul etmediği halde sürekli bu konuda ısrar ediyor. En sonunda da vermeyeceğini anlayınca, sevgilisini bir güzel şutluyor, bir neden bile söylemeden. Kız geleceğini, ailesini ve en önemlisi de namusunu düşündüğü için kaybediyor. Bu erkeğin yaptığı şerefsizlik değil de nedir?
sevgili ancak kalbini vermediği için ayrılır kız son derece mantıklı davranmıştır. erkeğe gelince de düşünmek için beynini değilde uçkurunu kullandığı için ömür boyu mutlu olamaz.
Kızların erkelerinde içgüdüsü olduğunu anlamaları gereken durum. Sizin yanınızda kendimizi rahat hissediyoruz, sizinle kahvaltı yapmak yada sinemaya gitmek gibi zamanlar geçirmek hoşumuza gidiyor ama bu arzularımızında olmadığı ve karşılanmaması gerektiği anlamına gelmez. Erkek başka kadınlarla gününü gün etse sadakatsiz olur, hayvan olur olurda olur ama sadakat için neya sadık olacağız? Beraber gittiğimiz sinema biletlerinemi?
