Zira gerçek bir derdi olan insana bir ilişki önerilmemelidir. bu onun yükünü ve sorumluluklarını büyütebilir. Karşısındaki insana haksızlık gibi gelir bana.
insan problemlerini kendi içinde halletmeden günyüzüne çıkmamalı.
Kendi içinde halletmelidir ve bunun ilacı aşk filan da degildir.
Eğer sıkıntıda olup da ilişkiye başlayınca mutluysa bir insan o, yalnızlıktan korktuğu için bunun güzel ve faydalı sirlarını bilmeyecektir.
Zayif karakterli ve kendiyle yetinmeyi beceremeyecek kadar ahmak ve aciz, kendinden sıkılan, kendinden kaçan insan, kendi gerçekliğini bulandırıp kendini kandıran insan işte budur bizim bu çağda gordüğümüz insan modeli.
istediğim okuldan falan kabul aldım, maddi durum falan yerinde çoğu insan yerimde olmak dahi isteyebilir. fakat uzun zamandır mutlu değilim olacağımı da ne yazık ki ön göremiyorum.
sevgilisi olunca değil de yaşadığım 5 aylık hala devam eden buhranlı süreçten sonra eski sevgilim gelse dese ki bir ilişkim falan olmadı, hepsi kendini bulman için uydurduğum bir yalandı diye koşup sarılsa tüm dertlerimin biteceğine inanıyorum. ilişkimize sahip çıkmadım, başka kızlara çakmak için falan da ayrılmadım sadece rahatlamak istedim, şikayet duymak istemedim, eleştirilmek, başkalarının sevgilileriyle kıyaslanmak istemedim. önce ekmeğimi elime alayım dedim. yollar ayrıldı, daha 2 ay geçmeden başkasını buldu. romantik sanmazdım kendimi, romantiğin dik alasıymışım.
