her karşınıza çıkan ve etkileştiğiniz insan sevgiliniz değildir fakat kimsenin alnında "aha bu işte" yazmadığından deneme sürecine giriyorsunuz ister istemez. bu zamanlarda ayıkacaksınız mevzuyu.
mesela ben çoğu zaman fantastik ihtiyaçları olan ablalarla karşılaştığımdan ".mına koyarım böyle işin" deyip sevgilisi olmayıp kafası rahat olan kişi haline dönüştüm, bu durumdan memnun muyum tartışılır.
bir de bu sıkıntıları görüp de "evlencez mi amk zaten" diye takılıp devam ettiren ve karşısındakine mal muamelesi yapıp sevgilisi olmayıp kafası rahat olan kişiler de var mesela. hep birileriyledir ama hep yalnızdırlar aslında.
bir de gerçekten sevgili olabilen insanlar vardır, bir duble de onların o güzel ahenklerine kadeh kaldırılır yeri geldiğinde.
işte o şekilde sevgilisi olan kişinin kafası rahattır.
herkes dengini bulsun, hayat daha güzel olsun, amin...
kime göre? sevigilisi olup da kurtulmak isteyene göre.. bir ince ayar yani.. sevgilisiz duracak yetenek mi var lan çevrede. ancak gözünü, gönlünü, etini doyurduktan sonra, ara-n-masına bir kılıf bulup sevgilisi yok derdi yok teranelerini dolar diline... sevgiliyi salladı mı işte o zaman kafası rahat olup da başka uzuvları olmayanlar çıkar ortaya..
sevgili olaylarına artık karnı tok olan kişidir.
aldatılmıştır, aldatmıştır, kadın vırvırından çok canı yanmıştır, kıskançlık triplerine giren bir sevgilisi olmuştur.bunun gibi bir takım kafa skc sorunlar yaşamıştır zamanında ve şu an da kafası gerçekten rahattır.hayatını yaşar.
bu rahattan haberdar olmayan sevgilisiz kişidir.aşksız hayat bir süre sonra sıkar, ruhu ve vucudu yaşlandırır, insanın canlılığını yok eder. bir süre aşksız kalmak iyidir ama uzun süreli hiçte sağlıklı birşey değildir.
rahatın battığı zamanlarının yaklaştığının farkında olmadan tatlı rüyasında uyur zira, bu tatlı hulyasından onu uyandırmaya gelen biri mutlaka olur huysuzlandırır, kafası rahat adamımızı yahut kadınımızı.
o ki yalnız kurttur. o ki tek tabancadır. o, purosunu zippo'yla yakıp gün batarken ufka doğru yol alan, bir yandan da rüzgarda savrulan paltosunun altından sıvazlayan bahtsız elizabetcidir.
korkularım ve çekingenliğim nedeniyle şu anda bulunmakta olduğum durum. mutluluk-mutsuzluk üzerine tartışılabilir, ama kesin olan huzura sahip oluşumdur. telefonum çalıp durmuyor, kontörlerim kısa mesaj yöntemiyle hortumlanmıyor, ilgi göstermem gerekmiyor birilerine, kendi kendime yaşıyorum işte. Arada bir duygular nüksediyor tabii, inkar edecek değilim, ama kalıcı olmadıklarından dolayı fazla sallamıyorum. bir sap olarak, türlü sorumluluklardan kaçarak hayatımı -kendimce- rahat bir şekilde sürdürebiliyorum.
biten bir ilişkinin acısı geçip yeni bir ilişki arama sevdasına düşmeden önceki o kısa dönemdeki kişidir. her ne kadar çok kısa bir dönem olsa da yine de dünya çok güzel gelir. arkadaşlarıyla dilediği kadar vakit geçirirken zırıl zırıl telefonlarla rahatsız edilmez.
insandan insana değişmekte olup kimisine yarar kimisine zarar getirebilecek bir hadisedir efenim.şuan ki sosyallikten uzaklaşmış toplumda yeğlenesi bir durum gibi görünüyor ancak doğru şahısın çıkagelmesi üzerine herhangi bir hamle ile hayatımızın bu bölümünde biraz değişiklik yapabiliriz...
en güzelidir, dünya ona güzeldir, al atını sikerim tımarını demiş resti çekmiştir, tek başına olmanın özgürlüğün keyfini doyasıya sürmelidir, yok hatun erkek dırdırı, bilimum kıskançlıklar, sürekli rapor vermeler, anlamlı anlamsız özel günler hediyeler, dırdır, çile, eziyet...
