1. tekil şahıs olarakta mutlu olabilen insan. uzun ve yorucu bir birliktelikten sonra biraz yalnız kalmaya ihtiyaç duyuyordur belki. "acaba şimdi ne yapıyor?" , "aslında ne demek istedi bana?" gibi sorulardan, beyninin içindeki uğultulardan kurtulmak istiyordur belki. ya da ağlamaktan yorulmuştur ve onsuz olmanın onunla olmaktan daha iç açıcı olduğu düşüncesi düşmüştür aklına. hemen olmaz belki ama "biz" olmak yerine "ben" olduğunda ağız dolusu kahkaha atabilecektir belki...
sevgilisi olmasına rağmen gülebilen insandan farkı olmayan insandır.zira gülmek; sevgileye endekslenemeyecek kadar evrensel, eşzamanlı feedback alınabilecek bi eylemdir.gülünüz.
hayatını bi erkeğe/kıza endekslemeyen insandır.
sevgilisi olmadan da gayet rahat ve mutlu bir hayat geçirebilendir. ne zaman sevgilisi olacağına, kendini ne zaman buna hazır hissedeceğine kendi karar verebilir.
hayatın devam edebilmesi ve mutlu olabilmenin sevgili bulmak, birisini sevmek ya da sevilmekten ibaret olmadığını bilen, 'illa sevgilim olsun, herkesin içinde sap kaldım' düşüncesini taşımayan, yalnızlığın güzelliğinin ve kıymetinin farkında, melankoliyi seven, belkide sevginin insanın içinde kaldığı zaman daha kuvvetli bir his olduğunu düşünen ve bu yüzden yalnızlığı seçen insandır.
yalnızlığının bir sebebide mükemmeliyetçi olmasından kaynaklanıyo olabilir. kafasındaki sevgili profline uygun birisini bulamamıştır yada yeterince aramamıştır, belkide çekingendir bu konuda ama hayata küsmemiştir sonuçta, zevk sahibi insandır. en azından böyle olmalıdır..
rağmen tabirinin mantıksız kullanıldığına şahit olduğumuz tamlamadır ki tam anlamıyla tamlamayı tamamına erdirmiştir. zaten birahaneler ve meyhaneler de " niye sevgilim yok lan benim " diye ağlaşan insanlarla dolmuştur.
(bkz: en kötü gününüz böyle olsun)
niye sevgilisi olmayan insan , insan değilmi ? onunda bi ağzı ve dişleri yokmu ?
sevgilisi olupta hergün ağlamaktansa sevgilisi olmayıp hergün gülmek daha iyi değilmi. değilmi a dostlar. aşk bize acıdan başka ne veriyor mına koyyim.
hakkaten öyle yahu dedirten durumdur. hatta o benim lan dedirtir, bir sevgilim bile yok, ne bok yemeye gülüyorum ki. ama hayat komik be sözlük, martılar falan.
kendisinin başkasının varlığına gereksinimi olmadığının farkında olan insandır bu. ama bu durum kişinin yalnız olduğu anlamına gelmez. eğer dünyaya siam ikizi olarak gelmemişse zaten bu insanın böyle bir durumda gülmüyor olması şaşılacak durumdur.
çok normal insandır. sevgili her dakka problem çıkaran bir mahluktur. problem çıkarmış olmak için problem çıkardığı bile vakidir. o halde anormal olanı için:
