Sevgilisi yokken belki de kimsenin kadrajına girmeyen, kimsenin umrunda dahi olmayan bir erkeğin bir ilişkiye başladıktan sonra ilginç bir biçimde degerlenmesi meselesidir.
Saçma olabilir vereceğim örnek ama basit olsun diye veriyorum.
Mesela ben atıyorum yolda avm'de orda burada sap gibi dolaşırken kızlar bana pek bakmıyorlar. Koluma bir arkadaşım, kardeşim, akrabam girdiğinde hemen sevgilim sanıp dikatlerini yöneltiyorlar.
Hatta ay, ufff çocuk bana baksın diye ugraşıyorlar. Ben onun yanındakinden daha güzelim, yanında hoş bir sevgilisi varken dahi beni kesmekle ugraşıyorsa ben çok güzel, daha üstün ve iyi hissedicem kendimi diye düşünüyorlar zannedersem.
Ben bakmıyorum tabi. Yanımda sevgilim yokken de bakmam.
