1.
-
Insanı bir hoş eden Tarifsiz hissiyatlardır.
Dersiniz ki şimdi bu eller, bu saçlar, bu güzel, kavisli, dolgun, estetik kalça benim mi?
Tüm bu güzellikler bana mı ait?
O benim mi?
O benim eşim mi?
Ve ben onun muyum?
Bakmayın aslında hepimiz bir Aidiyet hissetmek isteriz içten içe.
Yalnızlıklık derinleştikçe eksikliğimizi çarpar suratımıza.
Tutup kendi elimizi öperek avunamayız ya. Kendimizi severek arınamayız ya dertlerimizden.
Biri lazımdır bize ölene değin sevebilmek için. Onun varlığıyla anlamlandırabilmek için hayatı.
O olmayacaksa bizim de olmamızın anlamı yoktur.
Sevgilim yok ama ne hissedebileceğimi çok iyi biliyorum.
