yaptigi salakligin en makul sekilde karsilanacagi yasta olan kizdir.
kiz 14 yasinda, tabiki tum dertleri her seyden onemli, hep hayati olacak. 30 yasinda biri yapsa oturun soylenin de kucucuk cocuk dogru degerlendirme yapamayabilir hata yapabilir, akliniz mi yetmiyor nasil yorumlar yapiyorsunuz.
ama bunların hiçbiri "neden" değildir. bunlara olsa olsa "etken" diyebiliriz. (türkçe aslında ne zor bir dil. etkenle nedeni ayrıştıramayan on binlerce insan kavram karmaşıklığı yaşıyor ister istemez).
neyse;
ne ka stozin o ka köfte demişlerdi kardeş payı dizisinde geçen gün...
bu gerzomat da genetik mirası kadar düşünebiliyordu.
"varlığımla şey olmayanı, yokluğumla terbiye ederim yanee" dedi kendi pimini çekti.
zannetmiyorum ki babası karun kadar zengin biri olsun yada hastalıksız, tasasız bir hayatları olsun.
ya çok dipteler hayal dünyasında kendi romanının kamelyalı kadını olası geldi yada çocuk olgusunun fazlasıyla gerçeklerden ve hayattan soyutlandığı fazlasıyla sıkıcı orta sınıf hayatın içinde kendine bir önem atfetmek istedi.
çocuklara tacize vardırmadan, ekonomiden, siyasetten, hayattan, ailenin ekonomik ve sosyal katmandaki yerinden ipuçları vermek lazım. evin içinde küçük sorumluluklar, okumaları için kitaplar, bakmaları için bitkiler ve evcil hayvanlar emanet etmek lazımdır.
televizyonun karşısına oturtup, hayatınızda görmediğiniz mutsuz ve para hırsıyla gözleri kararmış bir takım şeytanların eğitimine ve insafına bırakırsanız o gencecik dimağları kendini koruyamayacak kadar zayıfları da "pikachuuu" diye damdan atlar yada "yusuuuuuf" diye kendini sulara bırakır.
görünce üzülerek okuduğum haber. kızlar her daim aşk meşk konusunda daha hassas. birde aile destek vermekten yoksunsa bir buhrana girdi zaar. halbuki yaşasaydı çok değil 2 yıl sonra ben bu adama nasıl aşık olmuşum sorusunu kendisine soracaktı.
bilinçsiz aile ve saçma kavramların kurbanı gençtir. bi şey değil, her gün dalga geçtiğimiz o laflar birinin canına mal olmuş ya... bilemiyorum yeni gelen nesil nasıl geliyor.
