entirinin subjektif kısmı: benim yaptığım. ne dediğimi bilmeden abididi gubididi mantıklı mantıksız ha babam de babam konuşmam, içimden nasıl davranmak geliyosa leppede lüppede yapmam, hatta bir noktadan sonra sevgili kişisinin tınlamaması ve "delidir ne yapsa yeridir" tavrı içine girmesi falandır filandır sözlükcüğüm.
entirinin objektif kısmı: yapılmamalı ama istem dışı yapılıyor bu. saçmalayan taraf "ne yapıyom ben ya lan?" diye geçirir içinden sonra da pişman olur "seni sıkmıyorum değil mi?" diye sorar sevdiceğine. katlanan taraf da ne yapsın garibim "hayır sıkmıyorsun" türevi bir şeyler söyler. bundan yüz bulan kişi saçmalamaya devam eder, çok tü çok kaka bir şeydir saçmalamak. etmeyin.
saçmalıktır. can sıkıcıdır. özellikle size yapılıyorsa "bir dakika lan bana haksızlık bu" dedirtir. özellikle beni düşünmüyorsun, umursamıyorsun, sevmiyorsun gibi saçmalamalar ise büyük haksızlıklardır. ama ya daha büyükleri? onlar ise can sıkıcıdan da ötedir.
herkes saçmalama özgürlüğüne sahip olmalıdır. öteki türlü herkes robot ve duygusuz olurdu. bunu anlamayan ve cidden robot olan şahsiyetler var. her daim rijit bir şekilde senden ciddiyet, aynı tarz hareket ve davranışlar bekleyen angutlar. ha işte onların ben ta amına koyayım...
