ilk gün ikinci gün üçüncü gün... bir süreye kadar insanın "rahat konuşamıyordur ya ondandır" gibi tesellilerle kendini avutacağı, ancak zamanla bu olay şüpheye dönüştüğünde artık içinden çıkılmaz bir hal alacağı durumdur. özellikle aranızda mesafe varsa, eliniz eline değmiyorsa, gözlerini okuyamıyorsanız... bu yüzden düşünceli bir sevgilisi olması insanın, her zaman huzur kaynağıdır. hissetmediği anlarda bile hissettirir.
Belki iltifat almaktan hoşlanmıyordur. Belki ne diyeceğini bilemiyordur. Belki utanıyordur. Belki o kadar çok duymuştur ki sıkılmıştır. Belkiler belkiler. Bir çok neden var insan davranışlarında. insanları olduğu gibi kabul etmekte bizim sorumluluğumuzda. Şiir gibi konuştum vallahada.
