yaklaşık iki sene önce bi kızla tanışmıştım. diğer tüm kızlardan farklı olduğunu ve sonsuza kadar güvenebileceğim biri olduğunu düşündüm. zamanla ağzından çıkan düşüncesizce sözler ve bencilliklerinden dolayı çok kırıldım ve bunları içime ata ata sevgimin soğuduğunu hissettim ama hep böyle deli gibi ona güvenebileceğimi ondan başka kimsenin hiç onun gibi olamayacağını, beni o kadar sevemeyeceğini düşünüyordum. kendimi ona karşı şartlandırmıştım. dedim ya güven. öyle biri olmadığını anladım ne oldu? yediremiyorum şu anlık, çok garip geliyor.
dün gecedir. hala zoruma gidişler, aklıma geldikçe gözlerimi dolduran cümlelerindir. çabalamayışların, öylece bi anda bu kadar basit şekilde herşeyi her yerden silip, bana gitti diyişlerindir. yaptıklarını görmeyişlerin, yaptığıma suç diyişindir. her sabah tam 6.30 da arayıp uyandırışlarım, korktuğun o sokağın başından seni alışlarımdır. yazdığım dizeleri boşa çıkarışların, kendin yüzünden sevdanı geride bırakışlarımdır.
