canınız sıkkındır, mutsuzsunuzdur, işler yolunda gitmiyor, hayat size acımıyordur. işte o zamanlarda sevgiliye açılan bir telefon ve telefona "efendim" sesiyle cevap veren içten sevgilinin sesi, insanı en derin bunalımlardan çıkartıverir, yaşam enerjisi verir, yüzü güldürür. büyülüdür sevgilinin sesi, özellikle telefonu "seni seviyorum" sözüyle kapatırsa "büyü" doruk noktasına ulaşır.
gecenin abuk subuk bir saatinde özlemiş olmanın verdiği gazla aranır sevgili.
'efendim', 'aşkım noldu'larla devam eder ama bişey yoktur aslında.
seni çok seviyorum onun için aradım denir, karşıdan 'hihii peki' sesi gelir 'ben de seni seviyorum' derse 'oh oldu tamamdır' diye düşünülür görüşüürüüüz denilerek telefon kapatılır.
kişi ruhundaki aptal sevinc ve yüzündeki geniş sırıtmayla birkaç saniye kalır. sonra da hayatına kaldığı yerden devam eder
bütün günün süper geçmesini sağlar. eğer uzaktaysa sevgili telefonun diğer ucundan sesi duyulduğu anda gözyaşları inmeye başlar. sevgi ve özlem doludur sesi.
konuşuşma anında hiçbir şey hissetmemek, sonrasında ise o sesin kulakta çınlaması... kendinize geldiğinizde terlemişsinizdir ve kalbiniz anormal bir şekilde çarpıyordur. bir an dalıp gidersiniz uzaklara, derin bir nefes alırsınız ve hayal edersiniz malum kişiyi. en yakın buluşma tarihini düşünüp gözlerinizi kaparsınız ve birkaç dakika içinde uyursunuz. rüyada kabus görme ihtimali %0 olur.
kalbin atışları hızlanır.
ses kısılır yavaş yavaş sesin tonu değişir.
sevgili karşındaysa bakışların değişir.
sevgiliye bakış acısına gore cadır kurulur.
