Şu an uyumasa da arayıp dinlesem dediğim sestir. Hatta uyurken kazayla beni arasa ve bende sabaha kadar horultusunu ve uykusundaki nefesini dinlesem. Ona bile razıyım. Çok özledim sözlük, çok.
Günden güne hafızamdan uzaklaşan sestir. Hatırımda kalsın isterdim; ama daha iyi mi olur bilemiyorum. Bendeki biraz geçmişin sesi mahiyetinde. Ama tabii şöyle de bakmak lazım; bunu unutabiliyorsam başıma gelmiş/gelecek birçok kötü şeyi de unutabilirim sanırım. Hep iyi olan unutulacak değil ya.
