sevgilinizi 4 yıl max 10 defa görceğinize delalettir.
+ yanlız geçirilen doğum günleri.
+ yalnız geçen bayramlar.
+ yanlız geçirilen zor günler.
+ yanlız izlenen sinema filmlei.
+ yapaylnız yürünen ışıklı yollar.
- bu sırada biten antidepresanlar.
- ingilizce öğrenmek için biten kitaplar.
- kıskanmamak için tükenen sinirler.
- akmaması için tutulan gözyaşları ve çerçevelerdeki resimler.
edit: eksileyin eksileyin bide siz vurun ben burda acı çekeyim..
(bkz: damardan girseydim bende)
edit: gidemedi kiii gidemedi ki bana kaldı kiii. seviyorum uleeyn.
4-5 sene sadece yaz tatillerinde görüşüle bileceği ve zaten amerika'da yaşamaya başlayan insanların ordan dönme ihtimalinin %10 olduğu gerçeği düşünülürse.ayrılık travması hemen atlatılmaya çalışılıp yeni manita bulunmalıddıt.
giden sevgili için bayram kalan için bok yeme zamanlarıdır.
düşünsenize el bebek gül bebek zaman harcadığınız kılına dokunamadığınız ya da az dokunabildiğiniz sevgiliniz; zenci yoldaşların altında hunharca ezilecek.
ya da sarışınlar tarafından denek halinde, potansiyel makineli tüfeğe dönüştürülecek. hele ki bu adam bir de zenci taş abla buldu mu, daha da gelmez. bunu da yaz kenara.*
amerika'da bazı şeyleri tadıp aşk neymiş amına koyim demesi muhtemel sevgilidir. memlekete dönüp rüyadan uyanınca tekrar eski romantik haline dönmesi beklenir.
olumsuz düşünmemesi gereken sevgililerdir. ne yani, kişi topluma girdiğinde veya uzağa gittiğinde illa başka birine mi aşık olucak ? ne tuhaf insanlarsınız... et arıyorsunuz. ayrılmayacaklar ulen.
Sevgili kız ise bir ihtimal yürür de erkek ise elinizi çekin. Siktigi karının haddi hesabı olmaz. Önce ilk günlerinde özledim vs mesajları girla giderken sonraları bu üç günde bire, altı ay sonra ise mail bile atmamaya döner. Gidene amerika yolları, kalana kurşunlar hesabı yani.
