bu kadar abartılacak ne olduğunu sorguladığım durum. sonuçta o senin ismin yahu, komşunun ismiyle hitap edecek değil. her dakika aşkımlı, bebeğimli, mıçmıç olmaktansa bazen böyle olması daha iyidir. zaten siz isimle hitap etme eyleminin altında ne yattığını karşınızdaki kişinin ses tonundan dahi anlayabilirsiniz *
ergenler gibi sürekli aşkom aşkom aşkom demekten iyidir. bu tür hitapları çok fazla kullanmamak gerekir normalde ismiyle hitap edin sevgi hitaplarını özel anlara saklayın.
genelde ciddi bi konuşmaya girilecek gibi sanılır ve çoğunlukla öyle olur. Ama her zamanda canım balım denmez ki ya anlamını yitirir bu seferde. Kararsızlık zor en iyisi ortayı bulmak.
Bir gün gelir,
Canımlar, aşkımlar, hayatımlar, bebeğimler biter ve geriye bir tek adın kalır…
Herkes gibi bakar sana, herkes gibi çağırır… O sana adını söyledikçe için acır. Sesini duyarken özlersin onu. Deli gibi seversin, kuru bir ‘aşkım’ deyişine hasret kalırsın… Bir gün gelir 'seviyorumlar’ biter, geriye yalnızca adın kalır…
Sevgilim dediğin birinin sana adınla hitap etmesi, gitme vaktinin geldiğini hatırlatır.
Çünkü, artık sana söyleyecek başka bir kelime kalmamıştır…
Benim icin Genellikle her andır. Sevgililerime aşkım cicim demisligim cok az ki büyük bir aşk soz konusu değildi. Yanlış hatirlamiyorsam iki kisiye soyledim birisi de demedigim icin benimle tartışıyordu. Şart olmaması gerekendir.
