kalbin söz dinlememe durumudur.
sevgilinin ne kadar acı çektiğini unutmak için ne kadar ağladığını, baktığı her yerde, sizinleyken bile onu aradığını bilirsiniz. kızamazsınız ki aşk bu onun elinde olsa sizi seçerdi giden için üzülmeyi değil.
sabretmek tek çözümdür. bir gün onun acısı derine iner ve sizin sevginiz, asaletiniz, buna rağmen yanında oluşunuz onunda size aşık olmasını sağlar.
üzmeyin onu...
o yeterince üzülürken.
bu durumda o kişi aslında sevgili değildir. onun başkasını seviyor olması, sizin de onu seviyor olmaz durumunda bu kişi sizin platonik aşkınız olur. nitekim bir insan aynı anda iki kişiyi sevemez, en fazla sizi seviyormuş gibi davranabilir. **
edit: nesini anlamadınız anlamadım. bir insan başkasını seviyorsa sevgiliniz olamaz, anca kendinizi kandırırsınız.
bir de o sevgiliyi seviyorsanız başa gelebilicek en korkunç olaylardan biridir. siz seversiniz o size yakınlaşır sevgili olursunuz siz onunsunuzdur o sizindir diye düşünürsünüz ama aslında o sizin değildir. egoist bir insansanız işin tadını çıkartabilir, bu tür şeylere fazla değer vermiyor olabilirsiniz ama karşılıklı aşkı aran ve böyle bi ilişki hayal eden insanoğlu büyük hayal kırıklığına uğrar. hep bir şeyler eksiktir, hep kendinizi yetersiz hissedersiniz, hayatın tadı kaçar. sizi en mutlu edebilicek insan sizin yanınızdayken dünyada cehennem ızdırabı çekersiniz.
