sevgilinin dokunuşunu özlemektir.
çekinerek ilk adımı atıp yakınlaşan, teninin tenine değdiği ilk an, güven veren sıcaklığını ulaştıran il uzuv.
sevgilinin elleri...
sıcak, sarmalayıcı, yumuşacık.
uzun veya kısa her ayrılığın sonunda kavuşulan...
"şu aranıp duran korkak ellerimi tut" diyilesi sevgilidir. Mutlaka çekilecektir acısı. Bir zamanlar hiçbir şeye değişilmeyecek o eller, keşke hiç dokunmasaydım diye anılacaktır.
kışın bile terleyebilen, ten kokusu ve kullandığı sabun kokusuyla karışınca ortaya çok güzel bir koku çıkan, ve yanından ayrıldıktan sonra elimi yıkayana kadar teninin kokusu tenimde olan bir kokulu eldir. nasıl özlenmez ki ?
