Sevgilinin en güzel yerini özlemektir. Aşkı ellerinde atan sevgili, parmak uçlarıyla dokunur tenine, saçlarını okşar, sonra o ellerin bütünleştiği kollarla seni sımsıkı sarar. Ve sevgili yanında olmadığında onun ellerinin sıcaklığını düşünürken burnun sızlayarak özlersin...
kışın bile terleyebilen, ten kokusu ve kullandığı sabun kokusuyla karışınca ortaya çok güzel bir koku çıkan, ve yanından ayrıldıktan sonra elimi yıkayana kadar teninin kokusu tenimde olan bir kokulu eldir. nasıl özlenmez ki ?
"şu aranıp duran korkak ellerimi tut" diyilesi sevgilidir. Mutlaka çekilecektir acısı. Bir zamanlar hiçbir şeye değişilmeyecek o eller, keşke hiç dokunmasaydım diye anılacaktır.
