adım adım ilerlemekle olmaz. onun için önemli bişeyi alın ve avucunuzda sıkıca tutun. o elinizdekini almaya calısırken, onun eli sizin elinizle bütünleşecektir zaten. sonra o mücadelede bi bakmışınız ki kırlarda yuvarlanıyorsunuz farkında bile olmadan. gerisi sizin becerinize kalmış.
bu tutmuş bu kesmiş bu pişirmiş bu yemiş bu daaaa hani bana hani bana demiiişşş; diyerek olabilir en kibar haliyle. iki dakka inciye baktım demin emin olun daha yaratıcı tanımlar geliyor böle konularda.
işaret ve orta parmak üzerinde adım adım ilerleyerek, masanın üzerinde duran el etrafında komik hareketler yaparak * yaklaşmak suretiyle en sonunda elin üzerine elinizi getirirsiniz.
isteseniz direk de tutarsınız, ama olayı hatırlanır kılan şey; bir senaryosu olması, ortada bir çaba olmasıdır.
hiç bir harekete gerek duyulmayan hareketlerdir. keza o iki el nasıl oluyorsa mıknatısla demir tozu gibi birbirlerini çekiyorlar. yani oek gerek kalmıyor aslında hareket çekmeye.
