beni alakar etmez kendi inancıdır veya degildir, bana gösterecegi beni ilgilendiren kısım sevgi ve saygısıdır. ha konu onun beni inançsız yapması, inandıgım için küçümsemesi ise sikerler öyle sevgiliyi..
kurban ayının ibadet mi hayvan katliamı mı klişesinden uzak durunuz ne de olsa bayram sabahı eti daha dinlendirmeden kahvaltıda kavurma yapacaksınız ...
en büyük erdem ahlaktır, sevgilinin ahlaklı olması en temel husustur. Ancak ahlak dini inanca bakmıyor pek. Tabi inançları kuvvetli insanın daha çok ahlaklı olması beklenir ancak bu herkes için geçerli değildir. Yani dini inancı zayıf olan taraf diğer taraftan daha ahlaklı da olabilir. Bu tamamen tarafların kişilikleriyle alakalı bir durum olup dini inanç sorun edilmemelidir.
Sevgilinin dini inancı zayıf diye bir yargıda bulunmak çelişkidir. bu yargıya varacaksan niye sevgilin var ? yani sevgili olmak zaten dinimizce yasak bir şey değil mi ? yani açıkca zina işte. neyi sorguluyorsun ?
deist olmasıdır mesela. oha bu zayıflık değil lan gerçi. nerdeyse tamamen inançsızlık.
şimdi düşünsene sen müslümansın ama karşındaki inanmıyor. orucu eziyet olarak görüyor kendine. gusül abdesti almıyor falan. bu insanla ömür boyu ne kadar huzur içinde yaşayabilirsiniz ki?
ilişki ilerledikçe ve çiftlerden birinin dini inancı yeterli düzeydeyse ciddi sorunların oluşmasına sebep olacak olan durumdur.
ilişki kök salmaya başlayıp resmiyet kazanma aşamasında tartışmalara sebep olur ve sonuç olarak ayrılık ya da ayak uydurma durumu ortaya çıkar.
Sonuç olarak, gerçekten zor bir durumdur. duygusal olarak ilişkinin başlangıcında her ne kadar yok sayılsa da ileri ki zamanlarda mutlaka sorun çıkacaktır.
ileriye dönük başlanılan ilişkilerde mutlak suretle sorun oluşturacak olandır. kadınlar yapı gereği karşı tarafa benzemeye daha eğilimli olduğundan belki bu konumda olan ilişkilerde uzlaşma olabilir ama tersi durumda biraz zor. gerçi her iki durumda da nasip her şey. allah isterse her şey bambaşka şekilde gerçekleşebilir ama dini meseleler önemlidir, dikkatli olmakta fayda var.
