"olsun gene de iyidi be. hoş kal." gibi bir mesaj alırsınız. yürüyorsunuzdur ya da ne bileyim televizyon izliyorsunuzdur ya da daha farklı şeyler yapıyorsunuzdur. ne yaptığınızın önemi yok. çünkü ne yaparsanız yapın durursunuz mesajı okuduktan sonra. oturursunuz en yakın müsait bir yere. ağlarsınız. sonra geçmişin hatrına hafifçe sırıtırsınız. sonra kalkarsınız ve yaptığınız önemsiz şeyi yapmaya devam edersiniz. ama herkes bilir. unutamazsınız. unutturmaz kendini. hemde hiç.
"ben sana layık değilim, sen en iyisine layıksın"
"suç tamamen bende..."
"bir gün en iyisini bulacağına inanıyorum."
"ayak bağı olmak istemiyorum sana, sen çok iyi bir insansın." gibi klişe laflardır... itibar edilmemelidir... yuh olsundur...
dün arkadaşımın başına geldi.
şöyle yazayım;
-seni hiç sevmemişim, sadece ufak bir hoşlantıymış meğer. ablalardan kovulacaktım, cemaatten çıksam eve haber verirlerdi. artık seni görmek istemiyorum. yaşadığımız her şey acım verdi.
diye bir mesajdı. 4 gün sevgilisiyle aynı evde kalıp "ben cemaatteyim." diyebilmek var dünyada.
