''seni üzmekten korkmuyorum,canın yanacak diye telaş yapmıyorum'' daha dün sensizken yaptığım hiç bir şeyi hatırlamıyorum, ilk uyandığım da aklıma gelen ilk şey sensin demesi bu saçma sapan dengesiz cümleyi hiç kurmayacağı anlamına gelmezdi tabi fark edemedim, inanmak istemedim.
son mesaj değil de son iki mesaj kelimesi kelimesine şöyleydi;
"ayda sadece 29 tl'ye her yöne tam 1000 dk konusun.kısa bir süre için geçerli bu süper tekliften faydalanmak için hemen avea bayilerine gelin, fırsatı kaçırmayın."
30 saniye sonra
"değerli abonemiz az önce gönderdiğimiz mesajı lütfen dikkate almayınız. zira artık hayatınızda arayacağınız biri olmadığından otomatik olarak yalnızcell tarifesinden acı çekeceksiniz."
ben bundan sonra ne mutlu olurum ne mutlu ederim. ev cehennem yeri gibi babam her şeyi öğrendi. sabah namazına kalktığında hıçkırıklarını duyuyorum. herkes bana acıyan gözlerle bakıyor. odamdan dısarı çıkamıyorum. kimsenin yüzüne bakamıyorum. küçük kardeşim acıyıp yemek getiriyor bi tek benle o konusuyor. üniversite hayatım bitti daha asla göndermezler bu da ablamın numarası nolur mesaj atma. böyle olması gerekiyormuş demekki. seni daha göremiyecek olamak baskasının olacağını bilmek çok acı ama artık kabullendim bittiğini kendine çok iyi bak seni her zaman sevdim. (not: sevdiğiniz insandan istemeden ayırılmak zorunda bırakılmak ve o insanın hayatının mahvolmasını çaresizce izlemek bu acıyı hissetmek asla unutulamaz.)
hayatta basarilar seni unutmayacağım sen çok özelsin. (gerçekten de 1 yıldır unutmadı manyak. Şu anki kız arkadaşımla olan ters bakışmaları beni gülme krizlerine sokuyor. Hı demeyin şimdi bana ruhsuz, duygusuz. Emin olun benden soğuması için elimden geleni ardıma koymadım.)
