öncelikle diyorum ki bana ne kadar küfür etseniz, ne kadar oha lan deseniz yeridir. iş bu entry ultra anormal birinin, ultra anormal anısından türemiştir. okuyup okumamakta serbestsiniz.
onla öyle bir şans eseri öyle bi hızla tanıştık ki, ismin ne, necisin muhabbetlerini es geçtik. direk ortak yanlarımızı konuştuk. birbirimizin çok hoşuna gittik ilerledi. saatlerce sabaha kadar muhabbet ettik. Şimdi 7 saat gayet güzel bi muhabbetten sonra senin adın ne diyemedim. Keşke diyeydim. ertesi gün sabah olduğunda seni seviyorum diye bir mesaj gördüm. ve öylece bişeyler başladı işte. işin kötü yanı bu saatten sonra adını nasıl öğreneceğim hakkında en ufak bi fikrim yok. Muhtemel diyalogların absürdlüğüne bakar mısınız ?
-aşkım senin adın neydi ?
-mibaze
hayatım kayar lan. Hafiften de korkuyorum lan sözlük.
bir şekilde çaktırmadan nüfus cüzdanına bakmak suretiyle zorda olsa atlatılabilecek durumdur. o zamana kadar eskaza benim adım neydi diye sorması akabinde oluşabilecek durum şöyledir.
-adım neydi aşkım?
+e valla bilmem ki.
-bilmemeye devam et o zaman. *
hele birde senin adını bildiğini ima ederek bu soruyu soruyorsa vay yanarım haline.
- adım neydi ismet?
+eee...
-ve !
adını sormak gibi bir hataya düşüldüğü vakit ölüm fermanını imzalamaya zaman bulamadan kesik parmağının izinin imza niyetine kullanılabileceği durum oluşabilir.
Ben de lise ikinin sonlarında ilişkiye başladığım kız arkadaşımın soyismini karnesine bakarak çaktırmadan öğrenmiştim.
