varken sıkılıyorsun yokken sıkılmıyorsun, ikinci alır bu kadar basit.
Nefret ettim tüm o formalitelerden, düzenli edilen kavgalardan, saçma triplerden, şikayetlerden, beylik laflardan, anlamlı konuşmalardan ve anlamsız olanlardan, ilgi beklenmesinden ve bir türlü yetmemesinden de.
sevgili yokken hayat bu versusu kazanir bence. sevgili varken ota boka karisir, seni sürekli engeller. ne yapsan ona sorma durumunda kalirisn. erkeksen kiz, kizsan erkek arkadasin olamaz. haa sevgili olmanin kendine gore artilarida vardir ama benimki tecrube ile sabit, sagdan soldan dolma bilgilerle değil.
insanın sevgilisi varken sanki dünya onunla birlikte dönüyormuş gibi bir his oluşuyor. kendine vakit ayıramıyorsun kardeşim olmuyor tamam seviyoruz da bu kadar ilgi beklemeyin lan yatın uyuyun kalkın bi nefes alın yok illa mesaj atacaz ilgilenecez arayıp konuşacaz... açıkcası sıkar bazen insanı. şimdi yok karışan da yok ilgi bekleyen de yok...
kısacası varlığı ayrı dert yokluğu ayrı dert amk.
Sevgili laf olsun diye değilde aşık olduğunu varsayarak yapılmışsa; sevgili varken hayat mükemmeldir. Yokken hiç tadı tuzu yoktur. Ordan oraya savrulursun. Yürüsem mi, beni beğenir mi. O olmazsa hadi baştan başka birine yürü falan. Zor bu işler.
