insanı hayattan soğutan insandır. sen sevgilisiz sakin mutlu mesut hayatta yaşamaya çalışırken birisi sana hey sevgilin var mı diye sorar. sen de masumca hayır dersin ama takmazsın kafaya. ondan sonra karşıdaki şahıs benim var nihahaha diyerek sana güler.ezilirsin ölmek istersin. ama daha önce bir sevgili bulup ona bak benim de sevgilim var demelisin. hatta usta bir bünyeysen karşı şahsı tavlarsın sonra sevgilim var mı diye sormuştun sensin o nihaha der ayrılırsınız. ama bence ayrılmayın hazır bulmuşsunuz size bakan birini.
not:bu soruyu bana soran senle konunun alakası yok. sadece sen benim aklıma getirmiş oldun.
edit: sagol ventus solaris.
'al o sevgilini götüne sok o zaman, sokamazsan ben yardımcı olayım' cevabını hakeden insandır.
şöyle ki;
ulan ben 2 yıl önce bi kızla tanışmışım. hayatımda ilk defa bi kız görüyomuşum gibi, nası bi abazanlığa sahipsem, eteklerine sıkı sıkı yapışmışım. sonra yapıştığım şey dudakları olmuş, saatlerce öyle kalıp aşmışım. mışım mışım, muşum muşum.
sonra bi gün bu gerizekalı bana, tipik bi kız cümlesi olan 'ya ventuscum, bak şimdi benim bi eks aşkım vardı (eksine vurdursunlar senin..) ha işte onu unutamadım' deyip siktirolup gitsin. akabinde bende bi höykürmeler bi duvara tırmanmalar. he be mantığını ayazda bekletip kurda kuşa yem ettiğimin krikosu, sana kız mı yok.. neyse böyle bi 3 ayım geçsin. sonra unutacak gibi oliim, unutamiim, unutacak gibi oliim, unutamiim. bidaa unutacak gibi oliim, unutiim artık tabure koyiim..
bu şekilde deney koşullarını hazırladığımız ortamımızda, bir adet ventusla bir adet 'sevgilin var mı diye sorup benim var diyen insan' hayvanını aynı deney kabına koyalım, ve seyreyleyelim.
