kariyerine, 'sevgilin var mı diye soran insan' olarak başlayıp, muhatabından olumlu yanıt alınca, muhtemelen kendisinin hiçbir zaman sevgilisi olmadığı için, bir insanın o derece şanslı! ve ayrıcalıklı! olmasını hazmedemeyip, ''ismi ne, çabuk söyle, düşünme!'' şeklinde ikinci bir manevraya kalkışan, içi boş, sık sık görüşülmemesi gereken tırt insan, sözde arkadaş.
+ sevgilin var mı?
- var.
+ ismi ne?
- mert
+ soyadı?
- yılmaz.
+ yaşı kaç?
- 26.
+ ne iş yapıyo?
- insan kaynakları müdürü.
+ nerde çalışıyo?
- özel bi şirkette.
+ ismi ne şirketin?
- söylemem.
+ neden?
- özel.
+ hangi lisede okuyo?
- kabataş erkek.
+ aha! hani yaşı 26ydı?
- ulan...
+ benle çıkar mısın merve?
- hayır.
+ ismi ne?
- inanamadın mı?
+ ühü.
sevgilim var deyince inanmayıp ismini söyleyince inanıyorsa gerçekten ilginç bir şahsiyet olsa gerek. isim söylemenin nasıl bir tatmin edici özelliği olabilir ki?
Yüksek ihtimalle sevgilim var diyen kıza yazıyordur bu zat-ı muhterem
Hatta " Kız aslında benden hoşlanıyor ama kıskandırmak için uyduruyor bunları" diye hava da atıyordur.
