Bilmediğiniz yaşamadığınızdır anlatamam,
gerçeğin gölgesinde çürüyen iktidarsınız.
Gözleriniz bir çocuğun küfrü kadar hoyrat,
elleriniz yalnız ve o kadar rahat,
dokunur mahreme söküp atamam!
Acıma tuz basarsınız
fikre çözülmeyi dayatamam!
Darağaçlarınız karşılar sabahı erken,
didikler bırakılmış gölgemi suçlayamam.
Ölü bir denizim tamam...
kıyılarımda yaza kalan bir kırık kanat,
öfkemi durmaksızın silkeler,
Sevgi yakasını kurtaramaz şüphenizden,
Her sancı ölüm getirmez fakat,
ikinci baharda yüreğimi örseler
çözülmüş yanlışı anlatan kelimeler...
Endişeniz intiharın faili meçhul tetikçisi,
çürümüş akıla can veremem!
Cümle kapısında Nemrut lanetli erkin bekçisi, Sevgilim düş ülkemdir ayan edemem...
Kurusun bahçemde gül özgür değilse eğer ,
kırılsın çıplak yontu çatlasın yürek...
Söyleyemem bu kuşatılma bana yeter,
fermanımı ben astım boynuma isteyerek,
Altın tasta sunulan zehir karasevda ben Kerem
Aslı içimde cemali sır söyleyemem...
