sadece ego değildir, erkekler egolarından çok nefslerinin tatmini için sevgili yaparlar. kızlarsa, lüks ve para için sevgili olur ama egolarını tatmin ihtiyacını en fazla onlar hisseder. onlar için bi nevi bir ihtiyaçtır.
ne yalan soyliyim, katilmadan edemedigim ifadedir.
gercek su ki, hic kimsenin kimseyi cekecek dermani yok bu zamanda. bu sebepledir ki, insanlar kendilerini iyi hissettiren insanlarla birlikte olma cabasi icerisinde.
zaten is guc sehir hayatinin stresi derken herkes bunaliyor ve kendisini iyi hissettiren biri ile gorusmek elbette iyi gelecektir. ego tatmininden ziyade sevgi ihyacidir belki sevgililigin temeli.
he bi de soyle dusunmek lazim, hangimiz egomuzun canina okuyan biri ile iliski yasariz ki? ya da kim bize katlanir, nereye kadar katlanir egosunu yikarsak adamin?
bu ego tatmini ilişkinin sadece bir parçasını oluşturuyor. insan eylemlerinin kendisine fayda sağladığı durumları yadırgamamak gerekir. çünkü insanın sadece iyi niyetlerden ve duygusallıktan oluştuğunu düşünmek aptallık olur. bir ilişkinin varoluş sorunun en önemli sorunu olan yalnızlık duygusundan kaçış, cinsellik, tamamlanma ihtiyacı, arkadaş ortamında sevgilim var diyerek statü atlama, içindeki tahakküm isteğini bir varlığa yöneltme, duygusal boşluğunu doldurma, arada işsizlik, zaten hayat anlamsız diyerek hayatına anlam katma isteği, seks, seks, seks filan işte. yani insanlar fayda sağlıyor diye bunu ego tatmini olarak yorumlamak insan doğasının reddi olur. her insan belirli bir çıkar ile başlar ilişkiye. işte burda sana düşen görev sevgili kardeşim, umutsuz olmadan senin ilişki anlayışına en yakın olan kadınla, erkekle birlikte olman. başbakanı boşver seçici olmakta fayda var. her flört bi aşk değil, her aşk yalan değil.
sorunlu iki kisi bir aradaysa ve butun kavgalara, tartismalara, haddini asan seviyesizlige ragmen " Ama cok seviyorum yaa" deniyorsa, %90 kadin adama parasi icin, adam da kadina olmayan erkekligini fark edecek kadar zekasi olmadigi icin muhtactir.
realist bir bakış açısı ile katılmamanın zor olduğu savdır. tabii herşeye realist bakmak hayatın renklerini soldurur. o yüzden kendimizi kandırıyoruz bazen hatta çoğu zaman.
