ilişkinin en güzel evresidir aslında. ama yeni tanıştığın biriyle olursa. yani öyle yavaş yavaş ilişkiye adım atarken iyidir. uzun süreli bir dostluksa söz konusu olan, boktandır. çünkü dostluk, sevgililik durumundan çok daha kutsaldır. iki duygusala bağlayacağım diye dostluktan olmayın derim.
- ayselle sevgiili misiniz siz?
+ hayır, sevgililikten bir aşağı, arkadaşlıktan bir yukarıyız.
- ?? nasıl lan?
+ yani arada memesini sıkıyorum, bazen sevişip, bazen sadece karşılıklı oturup dünyadan, hayattan bahsediyoruz. sürekli beraber zaman geciiyoruz ama adı yok yani. zaten ben melihadan hoşlanıyorum.
- adı var aslında bunun...
+ neymiş?
- ipnelik amk... peh!
Her an yanındadır, her anını bilmek aldigin her nefesi anlatmak istersin. O da öyle. Özeldir, bakarsin vazgecilmezin olmak üzeredir. Kendini frenlersin, 'yanlış mı anladım' dersin, ama yok. Zaten bos da degilsindir, akışına bırakırsın. Zaman geçer ve bakarsın, hala aynı yerdesin. Sevdiğini farkettiginde gec kalmış olursun. Çok zaman sonra bir ortak arkadaşınızdan duyarsın 'onunla olur mu diye düşünmüştüm ama olmaz' dediğini. Sonuç olarak kötü bir durumdur.
tariflemesi yapılamayacak olan tek dönemdir, inanılmaz güzel ve çok başka bir keyiflidir çünkü. hiçbir dönem asla o dönem gibi olmayacak, içinde bulunan her anını doya doya yaşasın, sonra eser kalmayacak çünkü...
