ciddi düşünülüyorsa Sevgiliyle para konusunda sen-ben olmaz, kimin parası varsa o yapar ödemeyi.
- aa bak şu gömlek de güzelmiş
+ gel hayatım alayım onu sana
ya da en basitinden yemek yemek birlikte en çok yapılan eylemlerdendir, burada da yine o anki maddi durumu kimin daha iyiyse o öder. bunlar bile hediye sayılabilir. Ayrıca bir sevgililer günü hediyesi almaya gerek yoktur.
(bkz: sevene her gün bayram)
sonun başlangıcıdır.alacağınız tepkiler sevgiliye göre değişir fakat sonuc hep aynıdır..
uysal sevgili: buluşacağınız yerde sizi bekleyip ne hediye alacağınızı duşunur, içinde size karşı buyuk bir sevgi vardır. sizi eli boş gördüğünde "hediye ne ki canım hiç önemli değil" tavırları yapar ama butungun suratını asmaktan da çekinmez. içten içe sizden nefret etmeye başlar ve bir bahane uydurup bir hediye yuzunden ayrılabilir.
çirkef sevgili: sanki hediye almak yasal bir zorunlulukmuş ya da sizin ona borcunuz varmışcasına olmayan hediyeyi kafanızda parçalar. söylenir, surat asar. belli bir sure susar ve yeniden soylenmeye başlar. yolda yururken koşeden çiçek alıp ona verirsiniz sussun diye ama nafile. bu sefer de "ben soyledikten sonra anlamı ne" der ve yeniden soylenmeye başlar. bu durumda yapabileceğiniz fazla bişey yoktur. ya pişkinliği ele alıp en baştan kavga eder ve ayrılırsınız, ya da alttan alırsınız. siz alttan aldıkça o üstünüze gelir ve sonunda ağır bir laf söylersiniz, ayrılırsınız.. sevgiliye hediye almak, yaşamsal bir görevdir..
