sadece sevgililer gününde değil aynı zamanda diğer özel günlerde, hasta olduğunda, konuşmaya ihtiyaç duyduğunda yanında olamamaktır. belki araya giren mesafelerin ardına sığınmış perdeler, belki özlem ile çarpan kalbin verdiği yorgunluk buna engel bilmiyorum. yanında olamamana sebebiyet verenler bunlar ile sınırlı değil aslında. modern hayatın bir getirisi olan telefon ile arayıp o robotumsu ses ile 'nice günlerimize aşkım' demek yetmeyecek biliyorum. hiçbir zaman ne telefondaki sesi, ne de pixellere ayrılmış görüntüsü ender buluştuğun zamanlardaki kadar ısıtamayacak belki.insanoğlunun icadı olan bir sevgililer gününü daha yalnız geçireceğim yarın. ne diyeyim nice senelere sevgilim.
