sığdıramadığım aslı başlık ''sevgililer gününde sevgilinin mezarını ziyaret etmek.'' ti.
bu gün üşüyorum be sevgili...titriyorum...halbuki hava durumu sunucuları bu günün sadece bir parça soğuk olacağını söylemişti...ve bir parça yağmurlu, bir parça sisli...
mermerler ıslak...
işte yanıbaşındayım be sevgili...beni duyabiliyoru musun? seni hala çok seviyorum. bunu hissedebiliyor musun? hissettiğini biliyorum benim az çok hissettiğim şeyleri...
zaman her şeyin ilacı derler...zaman her acıyı dindirmiş...lakin bende herhangi bir değişiklik yok be sevgili...hala hislerim eskisi gibi...hala hasret ilk günkü gibi...her dem sızlatıyor bu acı...adeta bu acı yumru oluşturuyor bedenimde...inan şikayet etmiyorum...
kafiye karalıyorum senin için...anlamlarımı uyaklıyorum...sanki bu aşkı anlatıyorda.sonra okuyorum onları ağlıyabilmek için...sanki bunun bir faydası varda...her şeye rağmen uğraşıyorum...seni hayallerimde yaşatabilmek için...ve biliyorum bu çabam bana hiç bir fayda sağlamıyacak...aksine, belkide akıl sağlımı bozucak, en azından hayata tutunmaya çalıştığım dalımı kırıcak...bu çırpınış...
asla seni ne kadar sevdiğimi söyleyemedim be sevgili...şimdi söylüyorum ve sen beni duyamıyorsun. fakat hissediyorum bi şekilde benden haber alabildiğini...en azından seni ziyaret ettiğim zamanlarda... yada belkide özlem nöbetlerinde...
an geliyor heceler kafi gelmiyor içinde bulunduğum durumun tarifine. an geliyor ağlamak yetmiyor içimdeki kasveti söküp atmaya. bazense sade bir söz yetiyor içinde bulunduğum çıkmazı anlatmaya...
yas..yas herkese farklı şekilde etki edermiş. eğer öyleyse sanırım bu şeyin üstesinden gelemeyeceğim...sadece sabretmem gerek belkide kavuşmamız için...o vuslatın benide bulacağı gün için.
sevgililer günüde sevgilinin mezarını ziyaret etmek, bir parça efkarlanmaktır...
çok boktan bir durumdur. sevgililer gününü bırak, sevgilinin ölmesi nedir be abi? tamam, evet, kesin, öyle, biliyoruz, hepimiz öleceğiz ama... katlanılası bir durum değildir. Allah yaşayanlara güç ve sabırlar versindir.
