yalnızlığın koynunda, koca bir günü telefon başında, bekleyerek
geçirmektir. değil sevgilinin gelmesi ya da süpriz yapması, bir
telefon bile etmemesi sonucunda, ortada kalmışlığın verdiği
histir. anlamaya çalışırsın. o da zaten anlamanı bekliyordur. ama
o hep, her şeyi anlamanı bekliyordur zaten. anlamaya çalışırsın sen
de. üzülsen de, içinde yaşar gidersin. sen aramaya kalkarsın ama
meşgule alınır telefon. bilinir de bahanesi. çok yoğundur. hayat
istenildiği gibi gitmiyordur. ne yazık ki zaman istediğimiz
şeyleri vermiyordur. bu tip bahaneleri duymaktan emin olan kişi
zaten hiçbir şey söylememeyi tercih edip susar. zira her an bir
bahanesi vardır karşı tarafın. o kadar da önemli değildir
sevgililer günü, sizin için. yani sevgiyi bir güne sığdıranlardan
değilsinizdir elbet. ama, işte hep ama'lar da vardır devamında...
tüm türk sanat müziği parçalarını dinleyip, ikinize göndermeler
yaparsınız kendi başınıza. hayalleriniz vardır ve hayaller de
güzel demeye devam edersiniz...
sevgililer gününü protestp edelim , aman ne saçma bi gün , kapitalizm buluşu vs diyen sevgilidir. aslında öyle değildir de , bu ve türvi lafları edip edip sonra lan bi telefon bile çok geldi ühühühü diye zırlayanlara tam uyan sevgilidir..
