bir çok erkeğe acımasızca, tahrik ola ola, içine vere vere yaptığım tutku dolu bir hareket. bir
cafe'de ya da restoranda otururken cool adımlarla masaya yanaşır, tuzluk, karabiber ya da o an masada ne varsa onunla küçük dokunuşlarla oynayıp hatunun gözlerine bakarak avaz avaz "durun durun, inanamıyorum! "bu kadının gözlerini göz diyorsak bizimkiler ne? soruyorum size cidden " onların başka bir adı olmalı" utanıp sıkılmıyor musunuz bunlara da göz demeye...şeklinde bağırıp, masaların etrafında dönerek milletin gözüne dokunurum. o sırada benim hatun güler. yanına yaklaşarak "bu senin orijinal gülüşün mü yoksa eğitimini mi aldın, hakikaten muazzam, içimi yemyeşil bir sızı kapladı" derim.
bunlar başarısı onaylanan kalıplar... kadını birkaç etkileyici hareketten sonra alıp götürerek
erkeğin en mutlu gününde hoplatıp bırakırım. elinde yüzüğü evlenme teklifi aldığı sırada
kaldırdığım bir hatun vardı hatta, erkeğin yaşadığı şaşkınlıktan faydalanarak onu da oğlan
yaptırmıştım bir arkadaşıma "neyse ya kişiselleşsin istemiyorum olay" sevgililer gününde sevgilinize sahip çıkın "ben puslu havaları severim. ama artık uslandım. bu işleri bıraktım. bunun sebebi ise, iki hafta önce gelin arabasındaki bir gelinle 3.4 saniye göz göze gelmiş olmam" o kadın o an bitti. muhtemelen beni bir daha görmeyecek. ama evliğine soğuk bir gölge düştü artık, daha evlenmeden başka birine ruhunu, kalbini, varlığını teslim edebileceğini hissetti o 3.4 saniyelik bakışlarda. üzgünüm. her şey için üzgünüm. gelin arabasındaki gelinin bile cazibesine
kapılmadan edemediği biri olduğum için çok üzgünüm.
bu olaydan sonra çok değiştim. ve allahın ben böyle yarattığını, yapacak bir şeyim olmadığını
düşünerek uzaklara gittim. artık benim vatanımdaki hiçbir gelin, sevgili, hatun mutsuz olmasın, erkeklerine sadık olsun diye gitmeyi tercih ettim. ama dediğim gibi etrafta çakal çok, kurt yok diye iyice de azmışlardır, dikkat edin bacılarım kardeşlerim...manevi değerlerinize sahip çıkın!
