benim için geleneksel bir gündü. diğerlerinden farksızdı yani. renksiz, heyecansız, neşesiz değildi, bol kahkahalıydı. genelde kalabalık yerlerdeydim, bir şey dikkatimi çekti: sevgililer gününün yaş ortalaması bir hayli yükselmiş. nereye gitsem orta yaşlı insanlar ergenler gibi sevgililer günü kutluyor; ergenler ise ayakta uyuyor. garip, her şey acayipleşti.
edit: başlıkta hata yoktur, dünde kalan bir günün kısa özeti.
Ilk önce sevgilimi sabah saat 4 de evinden aldim ve sultanahmet camii'ne sabah namazi kilmaya götürdüm. sabah hava çok soğuk olmasına rağmen elini tutmak gibi terbiyesiz bir işe girişmedim tabiki. elini tuttursaydı zaten sevgilim olamazdı kevaşe. her neyse sonra ordan çıkıp yeni caminin önünde kuşlara yem filan verdik. bir simitçi vardi hemen aldım iki kandil simiti. sonra ben ona çaktırmadan yabancı karıları kestim. ne de olsa benimkinin sadece gözleri görünüyordu. hele bi burnunu göstersin öldürürüm oğlum!
her neyse bu çapkınlıklarımı geçiyorum. özet geç lan imam dediğinizi duyar gibiyim. yok öyle yağma. okuyun da iman kazanın biraz. sevgililik nasıl olurmuş öğrenin kafirler. sonra sokaktan taş topladık sevgilimle. elele tutuşan kafirlere taş attık bi güzel. ben ona "ellerine atalim." dedim ama ona çaktırmadan karıların "agm" artık neresini bulduysam attım. çok eğlendiğini söyledi, bugün çok güzeldi dedi ve işte o an onu bir fahişe diye etiketlememe sebep olan şeyi yaptı. sesini,herkesin duyacağı şekilde bir kahkaha atti. ben de bunun üzerine ağzının üzerine bir tane patlattim. ve patlatırken örtü biraz açıldı. elim ağzına değdi. neler hissettim anlatamam. neyse oraları geçelim.
elim ağzına değdiği için artık evlenmek zorundaydık. hemen götürdüm evine babası da zaten imamdı kıyıverdi nikahı. ben de bir fahişeyi bu kötü yoldan kurtardığım için ayrıca sevaplandırıldım.
gün henüz bitmemişti. yatsı namazını kıldıktan sonra bir de halvet namazı ekledim sonuna.
halvet de de önce şey yaptım. neyse onu da başka zaman anlatırım. erkekliğimi kanıtlamak için anlatmak zorundayım tabi ki! oğlum yengenizi... diye başlayacağım diğer yazıma.
sonuç olarak imanlı olursanız böyle bir günde neler neler yapabiliyorsunuz görmüşsünüzdür. dünün özeti: evden çık, eve gel, namaz kıl, iman nikahı, hop kendini halvette bul.
aldığımız karar ile diğer günler gibi geçmiştir. kapitalizme direniyoruz aslında iyide oluyor. işin gerçeği sevgililer günü bizim birbirimizi ilk gördüğümüz ilk aşık olduğumuz gündür. o gün kutluyoruz. gavurun 14 şubat'ından bizene.
nasıl sigara kullanmayanlar zarar görmesin diye dumansız hava sahası kampanyası başlatıldıysa. mutlu çiftleri gören, yalnız kişiler bunalıma girmesin diye aşksız hava sahasıda oluşturulmalı...
edit: en azından şişli-mecidiyeköy arası sevgililer dolaşmasın... tek dolaşan insanlar huzursuz oluyor. *
