araya okyanuslar girer bazen. "oha" dersin; insan bu kadar da mi uzak kalir?
okyanuslari katedip uzaklasan sensindir. ondan uzaklasmak icin gitmis olmak bazen oynanuslara ragmen ise yaramaz. hala kafanin icindeyse anlarsin ki nereye gidersen git, kafanin icinden gitmedigi surece aslinda onunla hep ayni yerde, ayni beyin kivrimlari icindesindir.
sevgiliden mi yoksa sevdiğinden mi uzak kalmak?
sevgiliden uzak kalmaksa evet zordur. Ama bilinir ki birgün o uzaklık bitecektir ve iki kişinin elindedir. Çünkü sevgililik ilişkidir ve ilişki iki kişiliktir.
insanın sevdiğinden uzak kalması daha acı olur bazen. sevgililik bitmiştir mesela. Biri yeni aşklara yelken açmak için giderken diğeri bir hayaletle kalır. O hayalet kabusa çevirir bir hayatı. Bazen hayattan kopar hayaletleşir gidenin arkasından. Sonra bir cümle gelir akla geçmişten. Sen gittin ben kaldım hem de seni hatırlatan sensizlikle hem de her gün. Sanki bu günler için kurulmuş bir cümledir. Arada okyanuslar yoktur. Belki sadece kilometreler vardır ama yolun sonu boştur gidemezsin. Arada yıllar denecek bir zaman terimi yoktur ama yeni bedenler yeni hayatlar vardır. Bir mısra geldi aklıma bunları düşünürken. Temeli anılarım ;
Elimde bir sevda var.
Kalbim taşıyamaz oldu bana ağır geliyor.
Adresini biliyorum sana gelicem ama korkuyorum.
Gözlerin gözlerime değince,sevgisiz bakmandan
yanındayken uzakta kalmaktan.... **
sınavdır. kendiniz için ve sevgili için. geçerseniz ve o da geçerse tadından yenmez lakin gerçekler böyle olmaz genelde. bir akşam ararsınız ahmet'le dir bir akşam mehmet'le. sorsanız dostlarıdır, arkadaşlarıdır. belki gerçekten de öyledir, bilinmez ama merak ettirir adama "lan bu ahmet, mehmet neredeydi aylardan beridir" diye. güven problemi yaratır ama bir nokta daha vardır ki güven problemi çekenler güvenilmeyi haketmeyen insanlardır çoklukla. karışıklık yaratır özetle ve karışıklık en son şeydir bir ilişkide ihtiyaç duyulan.
sevgiliyle bedenen uzakta yaşamak. "gözden ırak olan gönülden de ırak olur" atasözü boşuna söylenmemiştir. ayrılığın ilk zamanları çok zor geçer, aklınız sürekli ondadır, şuan şurdadır, şimdi işten gelmiştir, yemek yiyordur vs. vs. bir müddet sonra onsuz yaşamaya alışmaya başlarsınız. onsuz alış veriş yapmaya, onsuz sinemaya gitmeye, onsuz konsere gitmeye.. liste gittikçe uzamaya başlar. eğlenceli işleri onsuz yaparken, keşke oda olsaydı diye iç geçirmeye başlasanız da, sonraları ona da alışırsınız ve giderek bu iç geçirmeler seyrekleşir. kötü anınızda, patrondan fırça yediğinizde, anneniz hastalandığında, arkadaşınızla tartıştığınızda, yağmurlu birgün el ele dolaşan çiftleri gördüğünüzde içinize bir hüzün çöker ve o an kendinizi, dünyanın en yalnız insanı olarak görürsünüz. telefonda sesini duymak artık size yeterli gelmez. iyi gününüzde aradığınız gibi, kötü gününüzde de yanınızda olmasını, size dokunmasını, şevkatle sarılmasını istersiniz. çünkü sevmek, uzaktan yeterli gelmez bir müddet sonra insana. soyutlaşır. ve tüm bunlar giderek bir ihtiyaca dönüşür, en zayıf anınızda birilerine yönelme ihtiyacı duyarsınız, bu da aranızda artık bişeylerin yıprandığının habercisidir size.
bedenen uzakta kalmak neyse de en kötüsü ruhen uzakta kalmaktır. bir şeyler değişir aranızda. aynı amaçla yaşayan müttefiklerken, düşman saflarında yer almaktır.
uzun süredir beraberseniz uzakta kaldığınız an anlamaya başlarsınız gerçekleri...
artık hayatınızın bir parçasının içinde değildir ve siz ne yapacağını bilemez bir halde sudan çıkmış balık edasıyla dolanır durursunuz sokaklarda. başınıza bir şey gelse arayıp söleyemezsiniz çünkü bir anlamı kalmamıştır artık. o size belki bedenen, belki de ruhen kilometrelerce uzaktadır.
insanın içinde hüznün yerleşmesine tanık olmayı sağlar sevgiliden uzak geçirilen zamanlar. mutluluğunuz hüzne, sevinciniz burukluğa dönüşür.
bir zaman sonra başınızı alıp yanına gitmemek için zor tutarken kendinizi. hayatına yeni bir yön verdiğini öğrenirsiniz içiniz acıyarak...
Sevgili...
Uzakta kalmak..
iyidir sevgiliden uzakta kalmak.
Allah belasını versin sevgilinin! Ne kadar uzak o kadar iyi.
Ne bu sevgili aşkı elalemde, ha tamam diyebilirsiniz sen tekmeyi yemişsin niye sataşıyorsun sevgilisi olanlara sevenlere falan? Deyin lan çekinmeyin. Ayıracağım ulan hepinizi. Hatta yolda el ele tutuşanları da ayıracağım bin bir türlü yalanla. Garanti veririm çoğunuz sevmiyorsunuzdur. Uzakta olduğunuz arasıra aklınıza geliyordur o da elimizi kullanmayalım da iki koklaşalım diyedir. Yoksa uzakta olması daha çok hatun demektir, daha özgür yaşamak. Kızlara gelince onlardan da vardır böyle düşünen bi kaç saftirik hariç. Kızım ne sevgilisi ne uzağı bak keyfine, gez toz hayatını yaşa. Sonra terkedilince yanıyorsun zindan olan günlerine. Uzaklığın tadını çıkar. Şans eseri sevdiğin kişiyle evlendin diyelim [o da her zaman olmaz bekleme boşa] o zaman bir ömür beraber olacaksın zaten, kavgalar, çocuk dırdırı bilmem ne şimdiden hayatı niye yokuşa sürüyorsun. Kaprisini çekip gecelerce uykusuz kalıyorsun? Bak uzaklıktan nerelere geldim. Arada kilometreler olması iyidir. Boşver gitme yanına da gelmesin de şerefsiz. Otursun oturduğu cehennemde ne bok yerse yesin *
sevginin gerçekten belli olduğu, fakat insana en çok acı veren durumdur. başına birşey gelir, birisi yavşar diye korkarsınız. hele size "bi tip rahatsız ediyo" derse delirirsiniz. oradan yapabileceğiniz birşey yoktur, arayıp uzak dur demeyi düşünürsünüz; ama kafayı daha çok takmasından, birşey yapmasından korkarsınız, uzaktasınızdır; eliniz kolunuz bağlıdır. tabi uzaklıktan kastım ankara-istanbul değil, ülkeler arası.
kötüdür, çok kötüdür. geçireceğiniz bir gün için aylar, yıllar sayarsınız.
sabah, öğlen, akşam, cüzdanınızdaki resmine bakmaktır uzaktaki sevgili. ne zaman gelecek, yada siz ne zaman gideceksiniz adeta şafak sayarsınız. buluştuğunuzda hayatınızın en mutlu gününü, ayrıldığınızda ise en hüzünlü günü yaşarsınız.
