bizim hatunla oturuyoruz bir gün cafede... Olay ne hatırlamıyorum.
neyse bu beni sinir etti ben de o kızgınlıkla elimi masaya vurdum.
ve olaylar gelişir;
- venacava, inanmıyorum sana! Elini masaya vurdun ve bana bağırdın.
+(beyin içinden jet hızıyla geçen: hasssiktir şimdi sıçtık) yok gülüm yanlış anladın sana değildi o.
- puuu rezil! Bana değil kimeydi haa o? Benden başka kimse var mı burada?
+ ıı yok da var!(kk kem kk küm)
- nasıl, "yok da var" lan?
+ ya yan...
- evet?
+ yani senden başka tabi ki kimse yok ama masaya at sineği kondu tam kişneyecekti ağzına yapıştırdım Bi tane...
- yalancı seni!( gülüp "seviyorum seni" der)
+ ahh kih Koh Koh Koh!
--spoiler--
sözüm sana türk sineması. yıllarca sevgiliyi başka tanıttın. onu bir öcü gibi gösterdin. ama unutma sevgili de olsa insan insandır.
--spoiler--
oda karanlıktır. sevgili uyuyodur, usulca yanına yaklaşırsınız. sonra da lazer anahtarlığınızın ışığını yüzüne tutarsınız. verdiği tepki uzaylı sandığı sevgiliden korkmaktır.***.
Bazen kızacak diye korkmak, bazen şiddet uygulayacak diye korkmak bazen de tenhalarda bir yerlerde sıkıştıracak diye korkmaktır.
Bazen sevgilinize yalan söylemek zorunda kalırsınız ya da söylemeniz gerektiğini düşünürsünüz.
Doğruyu söyleyecek olduğunuz zaman korkarsınız. Kızmasından korkarsınız, istemediğiniz bir tepki vermesinden korkarsınız bazen de yüzündeki gülümsemenin kaybolmasından korkarsınız. Yalan söyleyerek sadece o gülümsenin kayboluşunu geciktirmiş olursunuz.
Çoğu zaman korku sevgilinin verecek olduğu sert tepki değil yüzündeki hayatınızdaki birçok şeye değişmeyeceğiniz gülümsemenin kaybolmasıdır.
