ayrılan sevgililer hala birbirini seviyorsa tekrar birleşme olasılığı mevcuttur.şayet ayrılan tarafın artık sana karşı birşey hissetmiyorum demesi ise bu olasılığı yerin dibine sokar.insana en çok koyan da sevgili iken msnde,okulda,telefonda çok akıcı ve süper bir muhabbet edip de ayrıldıktan sonra sizi iplememesidir.insan isterki o kadar şey yaşadık bare yerim farklı olsun der.lakin artk sizin sıradan bir arkadaştan farkınız yoktur.işte insan bunu kaldıramaz gururuna yediremez sevdiğine sövmek ister fakat onunla geçirdiği güzel günler aklına gelir ve bunu da yapamaz.yaptığı tek şey beraber olunulan günleri düşünüp efkarlanmak.bunuda arada zaman geçtikten sonra yapmamak faydalıdır lakin unutmak çok zor olabilir.daha da kötüsü ayrılışınızın üstünden daha 1 ay bile geçmemiş iken eski sevgilinin başka şehre taşınmasıdır.artk aynı şehirde bile değilsinizdir.artık onu bir daha görmeniz mümkün müdür bilemezsiniz.onun yokluğu daha bir acıtmaya başlar sizi.bir de arkadaşlarından gittiği yerde birine aşık olduğu haberini alırsanız vay sizin halinize.vay vay...
aradaki sevgi tukenmistir. saygi bitmedigi icin devam etmeye calisirsiniz ama gun gectikce demeseniz de, diyemeseniz de herseyin bittigini anlarsiniz. tukenmeye de baslarsiniz bir sure sonra. iste o ana gelmeden cesaretli olup kangren olmus parmagi kesmek gerekir.
belki bitti diyen kisiyi, karsi taraf suclar, sen istemedin falan diye ama bunu goze almak gerekiyor. yoksa cok cok yara alinir.
bir donem insanin gotu o derece kalkar ki, kendini cicegi emmi$ posasini birakmi$ ari maya kadar doymu$ hisseder.. sevgilisi ile bulu$mak, kasmak rutin hayat parcasi olmu$ hatta daha da ileri giderek "uff bu ak$am telefonuna cikmayayim, bir saat abidik gubidik muhabbet cekemem sky tv'de imbat ruzgarlari var onu kacirmak istemiorum" formuna donu$ur. eger birakilan degil, sevgiliyi birakan taraftaysaniz, birakma cesaretini kendinizde bulurken mutlaka mevzuda "off kurtulayim artik $undan, kat kat iyisini bulurum, bugune kadar bulmu$um $imdi mi bulamicam?" goru$u hararetle buyuk yuzdeye sahiptir. ancak kar$i cins hoplaya ziplaya sizin ustunuze atlamayacak, hatta uzun vade ili$kiniz olduysa ve yeterince chakal bi eleman degilseniz, "belediye otobusunde kiz gorunce baki$lar nasil degi$tirilir nereye bakilir", "kalabalik ortamdan kiz nasil kaldirilir" gibi tip&trick'leri unuttugunuzu hayretler icerisinde goreceksiniz. bu esnada tum geli$meleri takiben hasta oldugunuz kar$i cinsin sizi reddetmesi, toptan kiskanclik krizine girmenize de neden olacaktir. artik sevgilisinden hediye alan, yiyi$en takilan (bu satirlari okuyan bi arkada$ olacak o kendini bilir) tipleri gorunce bir taraftan kiskanacak, diger taraftan "olsun ka$if, sevgilim yok ama cebim para gordu", "arkada$larla top oynamaya bile gidebiliorum artik" gibilerinden polyannavari $ekiller yaratarak zamani "wasted and gone" olarak harcayacaksiniz.
yeni bir başlangıçtır. her ilişki gibi bu da bitmiştir ve yeni heyecanlar arama ihtiyacı hissedilene kadar insanı buruk bir hale sokar, ara ara üzer ama gelip geçer hepsi.
öyle zordur bir durumdur ki allah kimseye yaşatmasındır. altından kalkılması belki de ağır yüklerden biridir. artık o yoktur mecnun olmuşsunuzdur, gözler kan çanağı olmuştur ağlamaktan, öldü sayacam dersiniz ama ölümü nasıl olurda ona yakıştırırsınız diye düşünürsünüz. tarifi imkansızdır, içinizdeki boşluk ömrünüzü yer bitirir, hayat durdu artık, bittim dersiniz. keşke bitseniz daha iyi olur!.. inadına her şey onu hatırlatır, uyumak için yatağa yattığınızda bugün de bitti öyle böyle onu düşünmeyeceğim dersin ama olmaz!.. öyle bir işlemiştir ki içinize söküp atmak imkansızdır, atmak istersiniz ama atamazsınız. hiç bir dost tavsiyesi size teselli olmaz. yolladığı bütün şiirleri, mailleri, şarkıları, mesajları tek tek okursunuz belki de yeni bir mesaj gelsin diye telefona bakarsınız ama istenilen şey asla olmayacaktır!.. giden gitmiştir ve geri gelmeyecektir!.. gel kıyamadığım gel.. kapris yapmaktan, kızmaktan bile vazgeçeksiniz yeter ki o gelsin diyeceksin.. ama gelmeyecek, lanet olsun gelmeyecek!... gün gelecek aynı rüyayı üst üstte görüp ona olan özleminizi gidereceksin, bir bakmışsın ki artık acının müptalası olmuşsun, bir bakmışsın ki yaşayan bir cenaze olmuşsun!..
Bukowski'nin tabiriyle kişiyi " ondan ölmesini isteyecek kadar nefret edip bir yandan da şuracıkta kollarında ölmeyi istemek" gibi travmalara sokacak olaydır.
Aşık olmaya hazır mısınız ?
birbirini seven iki kişi için acıların en büyüğüdür sanki içinizdeki acı kalbinizi felç eder yutkunur durursunuz. geri döner belki umudu ile beklersiniz. kimse yaşamasın bu acıyı.
500 kilometrelik yalanlardan sıkılan-hatta usanan-sevgilinin iyice ümitsizleşen haline son vermesidir.
acıdır.
ve ayrılma konusmasını yaparken dahi "uzaklarda benim desteğim olmadan ne yapar diye düşündürür".(salakça bir düşüncedir)
yarım saat sonrasında bir düşünüldüğünde kişi: "zaten herşey çoktan bitmişti" dediğinde kaybettiği zamandan başka hiçbirşeye üzülmediğini farkeder.
sen gidersin
ah vah cekilir biraz
kadehler kirilir
biraz cefa cekilir
ama sonucunda giden gider
önmüzdeki maçlara bakariz
hiçbir şey sonsuza kadar sürmez
tabiatın, varoluşun, yaşam denen iki ucu boklu değneğin bir gerekliliği. her insan nasıl doğup büyüyüp ölüyorsa; sevgilisi oluyor, sevişiyor, ayrılıyor. ayrılmadığı zamanlarda evlenip ölüyor ve yine ayrılıyor. bu ayrılık denen zerzevat elbet kolay bir olay değil. insanı sonu gelmez düşüncelere, teorilere, beyin fırtınalarına sevk ediyor.
hiçbir şey koymuyor da, insanın onca şey paylaştığı kendi sevgilisi, leş yiyen akbabalar gibi fırsat kollayan, yıllarca ezik hayatı yaşamış, erkek arkadaşı olduğunu bile bile seviyesizce sulanmaya kalkışmış, yıllarca kendisine açılamamış, kendinde gözü olan kişiliksiz, zibidi bünyelere hak verip teşekkür etmesi; en yakını olduğu sevgilisini ise onu rezil ettiği gerekçesi ile gözünü kırpmadan, tek kalemde silmesi koyuyor. kendisine rezil ettiğin adam da adam olsa...
lakin kızları anlamak zor. sahiplenmeye kalksan "benim ihtiyacım yok, beni sık boğaz etme", boş bıraksan "niye arayıp sormuyorsun?" olur.
soğuk gecede, uzuuuuun bir yalnız yürüyüşün ardından epeyce kafa patlatılıp "ben nerede hata yaptım, neden böyle oldu, verdiğimiz onca emek ve sözler, her türlü sevgi sözleri nereye gitti? vs." diye kendiyle yüzleştikten sonra insan, onun da haklı olduğunu anlıyor. babam bana yıllarca "herkes haklı evlat. bu gerçeği çok az kişi anlayabilir. anladığı zaman da bizim elimizde hiçbir şey olmadığını, her şeyimizi hayatın yönlendirdiği gerçeğini görecektir insan" derdi. babamın bu sözü aklıma geldikten sonra yüzümde bir gülümseme beliriyor, gecenin karanlığında hayatın akışına bırakıyorum kendimi...
bir de bunun ebeveynlerin devreye girip "herkes kosesine" diyerek sonlanani vardir ki bu en acisidir. saniye saniye oldurur, gozler siser, hayat zindan olur. evlere irak.
Biliyorum bu aşkın bir sonu olmayacak o yüzden mecburum gitmeye. Benim istediklerimi asla bana veremeyeceksin, senden sadece benim olmanı istedim senden bir ömür istedim ama olmadıOysa ben annenden kalan yüzüğe bile razıydım ne tek taşlar ne pırlantalar ne hanlar ne hamamlar istedim. Senden sadece seni istedim, senden kalan bende sadece koca bir boşluk içimde büyüttüğüm. Başımı omuzuna koyduğunda bilirdimki hernekötü olay olursa olsun gideceğim bir tek sen varsın bir tek sen.Ama şimdi gözlerimden yaşlar senin için dökülürken bir tek sen yoksun bir tek sen. Seni hala herkesle konuşmayı çok seviyorum. Arkadaş sohbetlerimizde dönüp dolaşıp konuyu sana getirmeye bayılıyorum uzakta olsanda sanki o an yanıma sokulup bir öpücük konduracakmışsın gibi geliyor hala.
Hala ortaköyü sensiz de olsa çok seviyorum. Oturup deniz kıyısında bir sigara eşliğinde türk kahvesi içmeyi hala çok seviyorum. Seni bana hatırlatan her yeri ,herşeyi ,herkesi hala çok seviyorum.Ama bunları bir tek sen bilmiyorsun bilemedin ve bilemeyeceksin. Oysa benim sessizliğimdeki mutluluğu en iyi sen bilirdin şimdi gerçekten sessiz ve sensizim.
bahsi geçen durumdan sonra, yakın çevreniz tarafından daha önce akılda olup da fırsatsızlık yüzünden bir araya gelemediğiniz münasip adaylarla tanıştırılma girişimlerine maruz kalınması kadar gıcık bir şey yoktur. tamam, anlıyoruz, maksat genç çiftleri br araya getirmek; fakat istenmiyorsa neden zorla da eros okunu atmaya çabalar ki? kızdırmayın beni, alırım o oku... sonra...
hayatın devam ettiğine dair şüpheler uyandırır insanın içinde. ilk gece hala bi şoku atlatamazsınız. nası ya biz ayrıldık mı soruları sorarsınız kendi kendinize. ama cevabını vermek çok zor gelir. saçma sapan bi olay yüzünden terk edilmişseniz acınız daha da katlanır. keşke tutsaydım o çenemi dersiniz ama iş işten geçmiştir. bi yandan ya yine barışırız belki diye umutlar yeşertirsiniz içinizde, aslında sizi şu an ayakta tutanda bu umuttur. kısacası ewt çok can acıtır çok üzer. tek ilacı klasik zamandır ama zaman hiç bu kadar yavaş geçmemiştir sizin için...
onunla cok gusel 2 ay 10 gun gecırdıkden sonra onsuz 1 ay gecırmek...
ınsanın azındakı o eskı tadın 1 aydır gıtmemesı bır ay boyunca ne kadar sılmek ıstesende ruyalarından daha cok ruyalara gırmeler. hala korkmak hala onu dusunmek kendını zorlamak dusunmemek ıcın, herseyı onun tadını unutmak ıcın yapmak, gereksız sınır hallerı doal olarak ve mutsuz yuz hayattan kopan bır ruh hayata zorla sıkıstırılan faliyetler ve sonuc yine onu unutma çabaları. beklemek, guclenmek, ogrenmek, anlamak ve bıdaha ogrenmek...
beklemek ; belki doner diye anlamsız ve gereksız beklenti, dönmeyeceğini bile bile kendini yormak düşüncelerde.
güçlenmek ; onsuz gecen her gun bıraz daha dayanmaya calısmak ve bırazdaha guclenmek onsuz hayata.o nun eksıklıgını, o nun yoklugunu hayatında kapatmak için çabalarken ugraşırken bir level daha atlamak.
ögrenmek ; onsuzlugu onsuz olmayı aslında 3 ay 11 gun once nasılsan o sekılde olmayı yenıden ogrenmek. yenı yurumeye baslayan cocuk gıbı ayakların ustunde durmayı yenıden ogrenmek.
anlamak ; aslında bir çok seyı anlamak... geri dönmeyeceğini, herkesin unutulabılır oldugunu , insanların tutkularından bu kadar çabuk vaz geçebileceğini, her tadın her kokunun son kullanma tarihinin oldugunu, hayatın onsuz da gectıgını (onsuz ama tatsız) ve en önemlisi insanlara bu kadar çok deger vermenın zararlarını anlamak hayatını hayatına katmak hıc bıtmeyecek gıbı tutkuyla baglanmanın onunda hayatını senın hayatında sonsuza kadar kalacagını zannetmek ve bunun olmayacağını anlamak. insanların savastıkları yıllarca aylarca bekledıklerı seylerden bu kadar cabuk vaz gecebıldıklerını anlamak.
öğrenmek ; bunca seyi yasadıkdan sonra hayvan eşşek olsa bişeyler ögrenır insan ve bende en kötü ihtimalle hayvan eşşek oldum desek bende bişeyler ögrendım.
hayatımın gelecek yıllarında yanı onsuz gecen yıllarda ögrendıklerımı kullanıcam. biraz karamsar ve birazda büyük konusabilirim ama hayatımda bir daha bu kadar büyük degere sahıp ınsan gelmicek. çünkü ben ınsanlara bu kadar cok deger vermemeyıde ogrendım. hayat onlu da onsuzda devam edıyor gunes her gun dogmakta o hayatını benım hayatıma koyana kadar gunesını benım gunesımle bır tutana kadar benım gunesım bıraz solgun ama devam ediyorum yasamaya...
sabah kalkar kalkmaz bir umut telefona bakarsin yinede. ne arayan soran vardir, ne yeni bir mesaj... usulca donersin tekrar yataga. icinde bir bosluk vardir artik, yerine ne koysan dolduramiyacagin. her yerde eksikligini hissedersin. icin acir. tv kanallarini degistirirken absurt aşk filmlerini görürsün, arkadaşlarla gidilen bir ortamda en sevdiğiniz şarkı çıkar, en yakın dostunuz size sevgilisiyle yaşadıklarını anlatır... iyice bezersiniz, sinirlenirsiniz... etrafınızda bir sürü insan olsada hiç bu kadar yalnız olmadığınızı hissedersiniz. bazen acidan nefes alamadiginizi hissedersiniz, hic bisey yapmak istemezsiniz, hic bisey zevk vermez zaten... hayatinizin en onemli objesi yoktur artik. gun icinde kendi kendinize kurdugunuz cumlelerin oznesi gitmistir.. kimbilir kiminle, hangi mutlu hayatin icin, hangi yeni asklara yelken acmistir.. bunu da bilirsiniz ya, elden hic bisey gelmez iste.
