bazen oyle durumlar oluyor ki bir turlu ayrilamiyorsun. sen defalarca bittigini anlatsan da karsi taraf kendi paralel dunyasinda iliskisine devam ediyor.
arar acmazsin. gun icinde konusmazsin. vedani etmis olabilirsin ve artik hayatina devam etmek istersin.
o zaman karsi taraf icin her zaman - beni aldatti olarak kalacaksin ve onu da umursamayacaksin cunku icin rahat olacak.
ayrilmak cok zor evet, ama ayrilamamak bin zor.
sonra gelsin -ahlar, vicdanlar.
bir gönüle girmenin, bir arkadaşa bakıp çıkacaktım şeklinde olduğunu gösterir.
ama neye kasıyoruz ki yaa, öyle olmalı zaten. boş kalmayın çocuğum aman.
evlenme planları yaptığın, o yere göğe sığdıramadığın hanfendi gün gelip seni en olmadık zamanda ve en derin yerden vuruyorsa, o beğenmediğin kızlar aslında çok delikanlı çıkmışsa ve etraftaki beş para etmez erkekler birer birer yuva kurmaya başlamışsa artık zoruna gider. yaptığının yanlış olduğunu bilsen bile, göre göre yaparsın artık -piçlik- diye tabir ettikleri şeyleri.
en alasından başıma geldi. göz göre göre kötü yolu tercih etmek elbette aptallık. ama o aptallığı, akıllılık saydıklarına denk getirme hırsı bile götürmeye yetiyor o hatalara.
ilişki biterken pek bir duygusal çöküntü hissetmeyecek insan işidir. yeni sevgilinin yanında eskisi için japon balığına dönünceye kadar ağlamayı açıklayamazsın.
