ilişkide yürütemeyeceğini anlayan taraf daha fazla uzatmayacaktır. bizi, bir sevgilinin asla duymak istemeyeceği cümlelerle baş başa bırakacaktır. duyduğumuz açıklamalar belki anlamsız gelecek, belki de durup düşünmemize kendimizi sorgulamamıza neden olacaktır. belki bize bir ömür boyu unutamayacağımız, kendimizi yetersiz görmemize neden olacak ağır sözler söyleyecektir. tüm bunlar, ağzından dökülecek bir iki cümlede saklıdır. sonuçta biten bir ilişki, gözü yaşlı, hala dünkü gibi seven, kalbi kırık bir insan bırakmaya sebep olacaktır.
edit: ''beni çok seviyorsun, altında kalıyorum, yapamıyorum.'' duyduğum en soğuk cümleydi.
sevginin bitmesi ve bazen sevgi baki kalsa da,
koşullardır.
dünya 7/24 çalış, çalış duzenine doğru gidiyor.
insanların telefon açmaya,
on dakikadan fazla konuşmaya zamanı dahi yok.
borçlar, sıkıntılar da günden güne artıyor.
çünkü ihtiyaçlar da o denli artıyor.
evlilik yıl dönümleri, doğum günleri, yılbaşı, sevgililer günü maddiyata dönüyor.
tüm bu koşuşturmaça ve yetmeyeceğiniz çabalama'nın içinde,
hayattan size artan günlük 5 saati anne/baba/dost/sevgili/eş/arkadaş/kardeş arasında bölmeye cabaliyorsunuz.
işte bu bölünmüş zaman genelde bir kişiye yetmiyor; sevgili.
işte oraya gelince ilişki,
ayrılık göz kirpmaya başlıyor.
yetemeyeceğinizi anlıyor,
gideyim ben diyorsunuz.
bokum gibi hayatlar yaşıyoruz la.
-trip atmanın bokunu çıkartması
-yalan söylemesi
-aldatması
-uzak mesafe ilişkisi
-yine yalan söylemesi
-küfür etmesi
-sürekli inşallah geberirsin demesi
-namussuzlukla suçlaması
-en yakın arkadaşlarını (cinsiyet aynı) bile olsa namussuzlukla suçlaması
-annene bile küfür etmesi
-sokak ortasında itip kakması
. . .
