mal gibi uyanilan sabahtır hele birde ayrılmak isteyen taraf sen isen omuzlarından bir yük kalkmıştır ancak hala tedirginsindir ulan iyi mi yaptım ne yapacağım simdi ayrıldım bildiğin.
Uzun süreli bir ilişki sonunda olan bir Ayrılış ve iki tarafinda bir seyler yolunda gitmiyor diyerek kabullendigi bir durumsa, sanki hic bir sey olmamis gibi kalkilir duş, kahvalti, iş-okul hangisi varsa onun telaşı ve hazırlığı ile devam edilir. Gün bir sekilde akışını sürdürür ve akşam yatağa girilir. Butun gün süren vurdumduymazlik ve suskunluk gece yatağa girince dusuncelere iter,bir kac telefona gider el cabuk vazgecilir. Sonrasinda bu alışkanlık hissi artarak devam eder. Ara sıra akıl yoklanir, bir sonraki ve bir sonraki ve hemen sonraki ve onun ardindaki hic biri bir digerine benzemeden anlam ifade etmeden hayat devam eder. Insan boyle boyle kahrolasi romantizmden soyutlanir, yasamin gerçekliğini anlamsizligiyla yoğurur yaşar gider eğer yaşamaksa.
umursamamaya çalışmakla beraber içinin içini yediği sabahtır. birileriyle konuşmak kafanı dağıtmak istersin. yeni şeylere dikkatini vermek istersin. ama aklının hep bir köşesinde duruyordur.
yapıcaz. umursamamayı öğrenicez arkadaşlar. gittilerse onlar pişman olacaklar. tükürdüklerini yaladıkları günleri bekleyeceğiz ve o güne dek nefretimizi artırarak yaşayacağız. hem nefret hem aşağılama duygusu.
tamamıyla kaybedenler gidenlerdir. artık kalanlar olarak kaybedenler bizler değiliz. silkinin ve dediklerime kulak verin. bize muhtaç kalacaklar. ruhu kaşarlanmış pislikler.
