amıda kalkıp ellerinin üzerinde yürümek, camdan bakıp kaldırımın ortasına tükürmeye çalışmak, bilgisayar etrafında ismail yk şarkısı eşliğinde tavaf etmek.
zaten bir süredir ilgisiz davranmak,telefonları geç açmak,msjlara kısa,öz,ruhsuz cevaplar vermek,baktın olmuyor,karşındaki inatla seni terkedip korkak ruhunu rahatlatmıyor,son çare olarak ayrılınacak kişiyle yani kurbanla gidilen bir yerde iki tek atıp sessizlikle onu iyice gerip sonra hamletvari bir edayla,ağzını yuvur yuvur yuvarlayarak' şu soruyu sormak:
-n'olcaz biz?
kurban makul yanıtlar verme çabasıyla çırpınırken ve artık üzüntüden boğulurken kafayı sürekli sağlı sollu sallayıp ikinci hamleyi yapmak:
-seninle yapamıyorum.bu iş yürümeyecek.
işte bu oscarlık bir sahnedir.o yüzden ayrılmadan önce sanki uzun zamandır acı çekiyormuş rolünü iyi çalışmak lazım.çünkü bırakılacak kişinin acısıyla denk düşürmek lazım birini bırakma acısını.
