biter her şey. bir sigara yakarsın. hem hiçbir şey düşünmediğini, hemde her şeyi düşünebildiğini hissedersin. telefon karşınızdadır. arar, arar. uzun uzun, defalarca. elinizi götürüp açmazsınız o telefonu. yüzüstü bırakılmış biriyle konuşmak korkutucu ve cesaret ister. telefonu kapatırsınız, biraz onu düşünürsünüz ve yaşamaya devam edersiniz. çünkü buna zorundasınız.
attığı mesajlarda sizi yıkabilir:''bırakma beni. ben sensiz yapamam ki, çok alıştım sana...'' bu dakikalar yaşanırken arkada steelheart- she is gone çalıyorsa gözlerinizin dolması muhtemeldir.
aptal dakikalardır, sevgiliden ayrıldıktan on gün sonrası önemlidir ancak, sonu o zamanlar belirler..
on gün sonrası için: vaeyyyy vaeyyy can gidiyorr canomm gidiyorrr.**
ilk dakikaları tanımlaması zor ama ilk hafta alışılmış mesaj alışkanlığının doğrultusunda telefona bakarak mesaj gelmediğini görünce burulmakla geçecektir. buna alışmak biraz zordur.
