Insallah bir gun beni de gercekten sevecek biri olacak yalniz gecen yillarimin acisini cikartacak yasayamadigim cocuklugumu gencligimi beraber yasayacagiz.
okul, is, akraba vb. sosyal cevreden edinilenler degil opusmek, el tutmuyorlar. mubarek internet, uzak sehir vb. edinilenler de yataga ilk 5 dakikada nasil gireriz diye dusunuyorlar. yok bunun bi dengesi di mi, allah islah etsin 'namusum olacak el degmez ya da bi yatakta deneyelim' mantigini. gece gece atti tepeler.
Seni düşünmek güzel şey,
ümitli şey,
dünyanın en güzel sesinden
en güzel şarkıyı dinlemek gibi bir şey...
Fakat artık ümit yetmiyor bana,
ben artık şarkı dinlemek değil,
şarkı söylemek istiyorum...
hiç gelmeyecek olan... yine de beklenen... unutulamayan... kanser... yitip giden aşk... bedeni kalsa da, ruhu onunla giden bir adam...
seni çok özledim...
"Sakın benden önce ölme, ben sensiz yaşayamam" derdi. Sensiz bu hayat bana cehennem olur, dünyada yaşarım cehennemi derdi. Ama gitti... Meğer beni terk edip gitmesi bile cehennemin bir parçasıymış bu dünyada.
Yapamıyorum, yüzüm sensiz gülmüyor sevgilim. Sen bu kadar acımasız değildin, bana bakarken bile için titrerdi. Ne oldu, ne değişti meleğim? Şu an keşke halimi görsen... Neler çektiğimi bilsen.
